| | | | Galatasaray’ın tek eksiği Hagi. Hagi dışında, yedekleriyle bile ligde şampiyonluk kovalar denen kadro sahaya yayılmış, “maçı stresli hale getirdikten sonra sanki hiçbir şey yokmuş gibi” oynamaya devam eden o bildik performansını sergileyeme devam ediyor. Her iki devrenin ilk dakikalarında daha çok koşan, gerilim arttıkça daha iyi oynayan taraf da Galatasaray.
Fenerbahçe’nin ise eksiği yok. Hayır, futbolculardan değil, takım ruhundan ve oynama, kazanma isteğinden bahsediyorum; sarı-lacivertli futbolcular dün sahaya oynamak ve kazanmak için çıkmışlardı. Belki de bu nedenle, (önceki maçların intikamını almak istercesine) pek çok kasti ve sert faul yapan, her pozisyonda hakeme itiraz eden Galatasaraylılar’ın aksine, kendilerine yapılan kasti sert faullerde bile gerilimi arttırma yolunu seçmediler. Takım olduklarının en güzel örneği ise, sarı-kırmızıların Avrupa’nın en güçlü takımlarını bile boğan, oyun kurmasını engelleyen presinden, isabetli tek paslarla inanılmaz kolay bir biçimde sıyrılmalarıydı.
Hagi’nin varlığı da, yokluğu da Galatasaray için sorun oluşturuyor. Sahadayken eski gücünde olmadığı için takımı yavaşlatıyor, ama sahada olmayınca Okan-Suat-Emre üçlüsünden biri Hagi’nin yokluğunda Hagi’nin görevini üstlenmeleri gerektiğini bilmediği (ya da anlamadığı) için, Galatasaray sahadaki beynini kaybediyor; attığı gollerde de genelde organize ataklar yerine, rakibin defanstan çıkardığı topları kaparak pozisyon yakalıyor. Hagi’nin yerine en uygun isim olan Emre ise topla oynamaktansa rakiple oynamayı seçtiği için beklentileri karşılayamıyor.
Fenerbahçe defansındaki sorunları en kısa sürede çözmeli. Dün yediğinden fazlasını attığı için galip geldi ama hakettiği galibiyeti ve finali kaybedebilirdi. Sarı-lacivertli defans her topu rastgele vuruşlarla uzaklaştırmaya çalışıyor, hızlı hücumlarda ise adeta şok yaşıyor. Son 10 dakikaya 2 farkıl önde giren ve şampiyonluk kovalayan bir takım, kazandığı topları kalesinden anlamsız vuruşlar ve “orta sahaya şişirme” yöntemiyle uzaklaştırmaktan başka çözümler geliştirmeli.
Metin Tokat bana göre iyi bir maç yönetmedi; maçın kontrolünü kaçırmadı belki ama yakınında olan kasti faullere ‘kartsız’ kaldı. Belki de bu nedenle Galatasaraylı futbolcular anlamsız yerlerde, gereksiz kasti faullerle oynama yolunu seçtiler.
Futbolda yenmekte var, yenilmekte, ama kötü niyete yer yok. Sonuçta sahada bir kazanan, bir de mücadele eden taraf olmalı. Bu açıdan bakıldığında da dünkü maçta hem kazanan, hem de daha iyi mücadele eden Fenerbahçe alkışı ve övgüyü fazlasıyla hakediyordu. | |
Ya Ali Haydar sigara içmeye başlarsa...
