 |
|
|||||
 |   |  |  | |||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
  |
 Ergenekon’da 16 kişi daha gözaltında |
|||
|
|||
 |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
| Panik demesek bile en azından ciddi bir tedirginlik var Ankara’da... Dün gece yarısı Powell’ın çektiği restten sonra Ankara’nın elindeki kartlar hükmünü epey yitirmiş görünüyor. Hükümet yetkilileri suskun, tek açıklamayı NTV’ye yapan Devlet Bakanı Ali Babacan’ın söyledikleri de manidar: “Büyük bir ekonomik paketin gelmeyeceği anlaşıldı, piyasalarda dalgalanma olması normal.” Babacan bile dalgalanmaları normal buluyor, ötesinde birşey diyemiyor. İki bakış açısını biraz detaylandıralım... Önce iyimser olanı: Başından beri “bu işe bulaşmadan” sıyrılmaya çalışan Tayyip Erdoğan’ın istediğini aldığı yorumu. Böyle düşünen ve çoğunluğunu AKP’nin radikal kanadını oluşturan isimler, bugün gelinen noktada Türkiye’nin onurlu bir tavır sergilediğini, her istenene “evet” demediğini ve savaşa sonuna kadar direndiğini belirtiyorlar. Sonuç olarak da Irak savaşına Türkiye’nin mümkün olan en az düzeyde katılacağını, buna mukabil özellikle Kuzey Irak’ta ve Irak’ın yeniden yapılanmasında söz sahibi olma hakkını elde ettiğini savunuyorlar. Ekonomik yardım alamamamızı ise “Herşeyin bir bedeli var” diye açıklıyorlar. Bu isimler, ekonomik kayıpları çok önemsemeyip, “gerekirse vatandaşlardan yardım toplar, sorunu çözeriz” diyorlar. Hatta rakamı bile belirlemişler, “gönüllülerden yüzer dolar”. İkinci bakış açısı ise kötümser; “Türkiye hem savaşa bulaşıyor, hem de çok büyük zarar edecek” diyenler. Bugün gelinen noktada, sadece hava sahası açılsa bile buradan geçecek uçakların Irak’ı bombalayacağını, böylece de savaşa katılmış olacağımızı savunanlar, halen Türkiye’ye gelmiş bulunan ABD birliklerini de unutmayın diyorlar. Buna mukabil, Türkiye’nin ekonomik kayıplarını hiç bir şekilde tazmin edemeyeceğini belirtenler, bir de soruyorlar; “ABD ile aramız bu kadar gerginleşmişken ve güven kaybı yaşanırken siyasi taleplerimizin yerine geleceğine nasıl güvenebilirsiniz? Kuzey Irak’ın silahsızlandırılacağını neye ve kime dayanarak garanti görüyorsunuz?” NASIL BU NOKTAYA GELDİK? Hangi görüş sizce doğru ayrı tabii ama, şurası bir gerçek ki, bugün gelinen nokta en azından Hükümet’in bir kanadının, özellikle de ekonomi yönetiminin istediği nokta değil. Elbette askerlerin işaret ettiği nokta da bu değildi. Hatta ve hatta Cumhurbaşkanı Sezer’in bile son bir kaç günde geldiği nokta bu değildi. Bugün gelinen nokta tamamen AKP lideri Tayyip Erdoğan’ın sorumluluğundadır. Hataysa hata Erdoğan’ındır, sevapsa sevap Erdoğan’ındır. Neden? Çünkü Genelkurmay Başkanı ikinci tezkere reddedildikten sonra yaptığı açıklamada işbirliğinin tam olması gerektiğini dile getirmişti. Çünkü ABD, BM’deki oylamadan vazgeçtiği andan beri Cumhurbaşkanı Sezer de Türkiye’nin harekete geçmesi gerektiği görüşüne vardı ve bu nedenle de önceki gün Çankaya Köşk’ünde zirve topladı. Bütün bunlara karşılık Tayyip Erdoğan, önce Hükümet’i kurmayı, ardından da güven oylamasını geciktirerek, tezkereyi bilerek erteledi. Bu oyalama sürecinde ABD ile de usandıran bir pazarlık yürütüldü. Ankara devamlı olarak tezkerenin içeriğini daraltmaya çalışırken, siyasi, askeri ve ekonomik taleplerinde direndi. Son olarak dün gece yürütülen görüşmelerde de Ankara bu tavrını sürdürünce, aşık usandı ve Powell “Daha fazla naz istemiyoruz, kara birlikleri talebimizden vazgeçtik, siz sadece hava koridorunuzu açın, yeter” dedi. Tabii bunun karşılığında ekonomik yardım falan da yok, sadece “IMF ve Dünya Bankası kanalıyla destek vaadi var.” Pekii, Tayyip Erdoğan, ABD’nin böyle bir rest çekeceğini göremedi mi? Kimilerine göre, “Hayır göremedi, ABD’nin kuzey cephesi olmadan Irak’la savaşamayacağını savunan danışmanlarına fazla inandı, fazla güvendi.” Kimilerine göre de Erdoğan ABD’nin böyle bir rest çekeceğini biliyordu, bunu istiyordu, bunun için oyaladı. Hangi görüşe katılırsanız... BUNDAN SONRA NE OLACAK? Şu saat itibariyle hala Ankara’nın ABD’den bir cevap beklediğini söyleyelim. Powell, hava koridorunu isterken, bu koridorların kullanılması için gerekli ikmal sirkülasyonuna izin verilmesini ve modernize edilen üslerin de kulanıma açılmasını talep etti. Yani kısacası üsler kullanılacak ve bu üslerde lojistik amaçlı bir kaç bin ABD askeri olacak. Gül’ün bu talebe cevabı ise şu oldu: “Buna izin verebilmemiz için tezkerenin tam işbirliğini öngören bir içerikte olması gerekir, aksi halde üslere izin veremeyiz. Tam işbirliğini içeren bir tezkereyi geçirebilmemiz için de vardığımız mutabakatların geçerli olması gerekir.” Yani Gül kısaca yeniden ekonomik yardım istedi. Şimdi ABD’den cevap bekleniyor. Belki 6 milyar dolarlık olmasa bile, 2-3 milyar dolarlık bir yardım düşünülüyor. Cevap gelir mi, Allah bilir... Ankara’nın bir başka beklentisi de ABD’nin ilk hava saldırısından sonra mutlaka kuzeyden kara harekatına ihtiyaç duyacağı ve bu nedenle yeniden Ankara’nın kapısını çalacağı yolunda. Hükümete bilgi veren stratejistler “böyle söylüyor”. Sonuç itibariyle bir süre öncesine kadar ABD ile ciddi müttefik olan ve işbirliği talep edilen konumdaki Ankara, bugün isteyerek veya istemeyerek öyle bir konuma geldi ki “neredeyse küsülen bir başkent” durumunda. Başta da dediğimiz gibi “Bu Tayyip Erdoğan’ın tercihiydi, ama doğruuu, ama yanlış...” Ümit SEZGİN / NTV - CNBC-e Ankara Haber Müdürü | ||||
| |
|||
 |
|
 |
|||||||||||||||
   |
|||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Ana Sayfa | Güncel | Dünya | Ekonomi | Sağlık | Yaşam | Teknoloji | Kültür & Sanat | Spor | Hava Durumu | Haber Özetleri | Arama | NTVMSNBC Hakkında | Yardım | Spor Yardım | Tüm Haberler | Araçlar | NTVMSNBC Reklam Seçenekleri | Hukuki Şartlar & Gizlilik Hakları |
|||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
Erdoğan'a askerden acı ilaç