Galatasaray’ın Şampiyonlar Ligi istatistikleri   Kaleyi bulan şutların maç başına ortalamasına bakınca da Cimbom son 8’e kalan takımlar içinde sonuncu durumda. Üstelik de bu konuda istatistiklere ağırlığını koyabilecek, Hagi gibi bir üstatları varken.   Tayfun Öneş NTV-MSNBC   11 Temmuz—  Geçen haftaki yazılarımdan biri bu sene Şampiyonlar Ligi (ŞL)’nin “altın 11”iyle ilgiliydi. Champions dergisinin Avrupa’da futbolcular, antrenörler, medya ve taraftarlardan oluşan 4 ayrı kitle üzerinde yaptığı bir araştırmada her mevkinin en iyi oyuncusu seçilmişti. Okuyuculardan birkaçı bana gümüş ve bronz karmaları da sordular. Aşağıda her mevkinin 2. ve 3. “En İyi” oyuncularını bulacaksınız. Daha sonra da çeyrek finale kalan 8 takıma ait istatistikleri aktaracağım ve Galatasaray’ın bu anlamda göreceli performansını değerlendirme fırsatımız olacak.

		Yazarlık patladı, peki ya okuyuculuk? Onu yazmazsam olmaz... Sarı-lacivertliler erdi muradına...

			Gümüş ve bronz karmalara geçmeden önce bir hatırlatma: Oy kullanan 4 ayrı futbol kitlesi arasında Türkler hiç yok. Olsaydı, 65 milyon nüfuslu ve futbol hastası bir toplumdan çıkacak oylar elbette mevkilerin “best”lerinde sonucu etkiler, en azından 2-3 GS’li oyuncu altın, gümüş veya bronz karmalardan birine girerdi. Henüz o alemde maalesef (oy kullanma anlamında bile) bizi adamdan saymıyorlar. Galatasaray, UEFA Kupası’nı aldığında 3 senedir yakın takipte olduğum yabancı futbol yayınlarının Mayıs 2000 sayılarını çok daha fazla bir heyecanla bekler olmuştum. İnanmazsınız ama (ya da bal gibi tahmin ediyorsunuzdur) o ay da Galatasaray’ın Avrupa basınındaki gövde gösterisi birkaç resim ve satırdan öteye gidememişti.        Avrupalı’nın objektifliği hasır altı olmuştu yine, hasır da EURO 2000’di. Aynı döneme denk gelen o Şampiyona “ayıp olmasın” diye yazacakları birkaç övgü dolu cümleyi de yazmamak için sığınabildikleri “güncel konu” olmuştu. Oysa o gece Kopenhag’dan coşkuyla çıkan sarı kırmızılılar değil de Arsenal takımı olsaydı eğer, aynı EURO 2000 o kadar kalın bir hasır vazifesi görür müydü? Allah, yani “GOD” bilir tabii.                Neyse konumuza dönelim :        ŞL Altın Karmasını aktarmıştık, Gümüş ve Bronz karmalara kısaca göz atalım.        Gümüş 11 :        1. Kahn (Bayern Münih)        2. Cafu (AS Roma)        3. Maldini (AC Milan)        4. Nesta (Lazio)        5. Desailly (Chelsea)        6. Roy Keane (Man. United)        7. D. Beckham (Man. United)        8. Mendieta (Valencia)        9. T. Henry (Arsenal)        10. Raul (R. Madrid)        11. Ryan Giggs (Man. United)                Bronz 11 :        1. Canizares (Valencia)        2. Angloma (Valencia)        3. Harte (Leeds United)        4. Hierro (R. Madrid)        5. Cannavaro (Parma)        6. Davids (Juventus)        7. Bowyer (Leeds United)        8. Djalminha (Deportivo)        9. Kluivert (Barcelona)        10. F. Totti (AS Roma)        11. Overmars (Barcelona)                ŞL’nde çeyrek finale kalan 8 takımın maç başına ortalamalarına bakıldığında Galatasaray’ın üstünlüğü maalesef kendini en çok sarı ve kırmızı kartlarda gösterdiği görülüyor. Her ikisinde de birinciliği kimseye bırakmamışlar. Sarı kırmızılı futbolcuların Türkiye’deki maçlardan sonra “Biz Türkiye’yi Avrupa’da temsil ediyoruz; daha fazla anlayış (!) bekliyoruz” gibilerinden yakınmalarını sıkça duymuş, sinirlenmelerine şahit olmuştuk. Bu tarz bir beklenti (başka bir maçın nemasından avans ya da avantaj çıkartmaya çalışmak) zaten sporun doğasına pek uymuyor ama yukarıdaki tablo onların sinirli tavırlarının bir belgesi niteliğinde. Geçen sene bunu Fatih Hoca’nın futbolcularına aşırı motivasyon yüklemesine bağlayanlar vardı. Peki bu sezon bir allahın kulu çıkıp da Lucescu’nun aşırı hırs ve motivasyon yüklemesinden söz edebilir mi? Medyamızın Galatasaraylı gözlükleri bunların Lucecu’da hiç olmadığından yakınmıyorlar mı hep? Bir başka tez : “Türkiye’de bu konuda gösterilecek hoşgörü Avrupa’da Galatasaray’ın başına iş açar” tezi doğrulanmış gibi.                Kaleyi bulan şutların maç başına ortalamasına bakınca da Cimbom son 8’e kalan takımlar içinde sonuncu durumda. Üstelik de bu konuda istatistiklere ağırlığını koyabilecek, Hagi gibi bir üstatları varken.        Cimbom’a ait “önde”liklerden biri de ofsayta düşme oranlarında. Cimbom en fazla ofsayta düşen takım konumunda. Yok canım! Jardel’e “çok ağır” diyenler halt etmiş!        Cimbom’un açık ara önde olduğu bir başka konu da “sayılmayan goller” konusu. Bunu yukarıda değindiğim gibi Avrupalı olamayışımıza falan; yani göğüslerimize takılı olan ay-yıldız’a bağlarsam, ırkçılık kompleksinden başıma taş yağar diye vazgeçiyorum.        Bu istatistiklerden sonra Galatasaray bir üst tura, yarı finale çıkamadan elenmişti. Dileriz bu sene Cimbom veya Fenerbahçe finale kadar istatistik yaptırırlar bize...

		Bu-ra-sı Tür-ki-ye bur-da in-saf yok ! Waldir Pereira Didi... Bir derbinin ardından

	NTVMSNBC 'ye iyi erisim için • Microsoft Internet Explorer • Windows Media Player   kullanın
	Spor Kapak | Futbol | EURO2000 | World2000 | Basketbol | NBA | Formula1 | Motor Sporları Tenis | Olimpiyat | Diğer | Foto Galeri | Yardım | Araçlar | Arama |Bize Yazın Reklam | Hukuki Şartlar & Gizlilik Hakları