 |
|
|||||
 |   |  |  | |||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
  |
 |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
| Değerli okurlarımın yorumlarına saygı duyuyor ve bundan sonraki yazılarımda ihracat stratejimizin nasıl olması gerektiği konusunda da nacizane görüş ve önerilerimi yazacağımı bilgilerine sunmak istiyorum. Türkiye’nin ihracat stratejisinin nasıl olması gerektiği konusu, takdir edilir ki bir iki sayfalık bir yazının konusu olamaz. Böyle bir yazıda sadece stratejinin anafikrine vurgu yapmak ve bazı saptamalarda bulunmak mümkündür. Ben de her yazımda belli bir konuyu, Türkiye’nin ihracat artışı için kuvvetli ve zayıf yönlerinin neler olduğunu, zayıf yönlerimizin güçlendirilmesi için neler yapılması gerektiğini irdelemeye çalışacağım. Tek pazara ve tek ürüne bağımlılığı halen süren Türkiye’nin ihracatının artması için gerekli yöntemleri düşünebilmek için öncelikle ihracatta güçlü ve zayıf yönlerimizi analiz etmekte fayda görüyorum. Bu yazımda öncelikle güçlü yanlarımızı dile getirmeye çalışacağım. Böylece hem karamsar havayı biraz kırmak ve umudu artırmak niyetindeyim, hem de stratejinin belirlenmesi konusunda asıl irdelenmesi gerekli olan zayıf yönlerimiz üzerinde daha uzun uzadıya durmak düşüncesindeyim. TÜRKİYE’NİN GÜÇLÜ YÖNLERİ Türkiye’nin nakliye konusunda, özellikle karayolu taşımacılığı alanında, ciddi birikimler elde ettiği unutulmamalı. Bu güçlü yönümüzün doğru değerlendirilmesi, bu alandaki tecrübenin diğer nakliye alanlarına da kaydırılmasında yarar olduğu kanısındayım. Jeopolitik konumumuzu kesinlikle yabana atmamak gerekir. Ortadoğu, Orta Asya, Avrupa ve Afrika pazarına bu kadar yakın ve tarihi bağları olan bir ülke olarak Türkiye’nin bu avantajı iyi değerlendirmesi gerekir. Türkiye’nin başını bazı açılardan sorun olarak ağrıtan nüfus problemi, doğru değerlendirildiği takdirde önemli bir insan kaynağı olarak görülebilir. Genç ve eğitilebilir bir nüfus, gelecekteki Türkiye’nin dünya ekonomisi içerisinde önemli bir rekabet gücü olarak karşımıza çıkabilir. Son yıllarda, özellikle 1980’li yıllardan sonra, Türkiye’de ihracatın öneminin anlaşılması ve Türkiye’nin ekonomik darboğazdan kurtuluşunun çaresinin ihracat yapmaktan geçtiğinin kavranılması da önemlidir diye düşünüyorum. Alınacak bir dizi ekonomik önlem ve kararda Türk halkının aşırı tepkisinin çekilmiyor olması, orta ve uzun vadeli projelerin uygulanması noktasında önemli bir avantaj olarak görülebilir. Yurtdışında yerleşik Türk vatandaşlarının varlığı, doğru kullanıldığı ve yönlendirildiği takdirde, Türkiye için önemli bir güç ve avantaj olarak istifade edilebilecek bir kaynak olarak değerlendirilebilir. Her ne kadar tek sektöre bağımlılığımız sözkonusu diyerek adeta tekstili unutalım dercesine bir söylem içine girsek de bu alandaki tecrübemizi ve birikimimizi unutmamak gerekir. Tekstilde yapılacak yapısal bir reform ve markalaşmaya ağırlık verilmesi vb önlemlerle mevcut yapı katma değeri daha yüksek bir sektör haline dönüştürülebilir. Anadolu’daki pek çok KOBİ’nin, ciddi sorunları olsa da, adeta patlamayı bekleyen bir hazır bomba gibi gözünü yurtdışına diktiği ve küçük bir ışık görseler bile hemen harekete geçeceklerini düşündüğümde, bu durumun ülke lehine ciddi bir potansiyel güç oluşturduğuna inanıyorum. Doğru bir organizasyon, inandırıcı ekonomik politikalar, yüreklendirici teşvikler, istikrarlı kararlar, bilgilendirici yönlendirmeler ile KOBİ’lerin gelecekte Türkiye ihracatının dinamosu olacağını düşünüyorum. TÜRKİYE’NİN ZAYIF YÖNLERİ İhracatımızın artması yönünde karşımıza dezavantaj olarak çıkan zayıf yönlerimizi, bu yazımızda sadece anabaşlıklar halinde vurgulayıp, her biriyle ilgili yorumları, istatistiki verileri ve çareler noktasında neler yapılmasına gerektiğine ilişkin mevcut düşünceleri diğer yazılarımda tartışmaya açmayı düşünüyorum.  Ulusal ar-ge bütçesinin yetersizliği Teknoloji yetersizliği Eğitim sistemindeki sorunlar Girdi maliyetlerinin yüksekliği Yatırımların doğru yönlendirilmemesi ve belli sektörlere ve bölgelere yoğunlaştırılması Karayolu dışı taşımacılıktaki yetersizliğimiz Tek pazara yönelmiş bir ihracat politikası izliyor olmamız Ülke genelinde bir ekonomik istikrarsızlığın mevcudiyeti Teknoloji ağırlıklı, katma değeri yüksek sektörlerdeki yetersizliğimiz Dış ticarette bürokrasi engelini halen aşamamış olmamız Türk malına ilişkin dünyada bir marka ve doğru imaj oluşturamamış olmamız Bankacılık ve finans sektöründeki sorunlarımız Stratejileri doğru belirlenmiş bir pazarlama politikasından yoksun oluşumuz Bölgesel siyasi krizler Enerji darboğazı Mevzuattaki belirsizlikler Şirketlerimizin ihracat pazarlamasına odaklı organizasyonel yapıya istenilen seviyede halen ulaşamamış olmaları Uluslararası rekabet ortamındaki gücümüzü gün geçtikçe yitiriyor olmamız Kalite problemini halen aşamamış olmamız Uluslar arası mevzuatlara ve standartlara uyum konusundaki yetersizliğimiz. | ||||
| |
|||
 Bankaların kara tahtaları siliniyor |
|||
| |
|||
 |
|
 |
|||||||||||||||
   |
|||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Ana Sayfa | Güncel | Dünya | Ekonomi | Sağlık | Yaşam | Teknoloji | Kültür & Sanat | Spor | Hava Durumu | Haber Özetleri | Arama | NTVMSNBC Hakkında | Yardım | Spor Yardım | Tüm Haberler | Araçlar | NTVMSNBC Reklam Seçenekleri | Hukuki Şartlar & Gizlilik Hakları |
|||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
Ali Dölek: Neden marka yaratamıyoruz?