| | | | Ancak bu gerçek halka tam olarak bu şekilde yansıtılmadı. Bunun yerine gerek önceki hükümet gerekse iktidarda bulunan AKP hükümeti bunu seçim malzemesi yapmayı tercih etti.
Aynı anda AB’yi tehdit ederek gerçekten tarih alabileceklerini düşündüler.
AB’nin kriterleri ise başından beri oldukça net oldu. Uyum yasalarının bir an önce tamamlanması ve gerçek anlamda uygulanması ve Kıbrıs’da barış görüşmelerinin sonuçlandırılması.
İKİ DÜZENLEME OLDU
Türkiye’nin yapabildiği ise sadece bir iki yasal düzenleme oldu. Uygulama açısından ortada hemen hiçbir şey yok. Durum böyleyken AB’den sadece “Anadolu tüccarlığı” yaparak tarih almaya çalışmak ve halkı da buna inandırmak bence çok hatalı bir davranıştı.
Bundan sonrası için hükümete çok önemli ve zor bir görev düşüyor: Görünürde büyük bir hayal kırıklığı gibi duran bu kararı Türkiye için tarihi bir fırsata dönüştürmek. Bu karar sonrası AB’ye sırtını dönmek ve ilişkileri sekteye uğratacak kararlar almak, Türkiye’ye sadece zaman kaybettir ve zarar verir. Bunun yerine hükümet, AB’nin verdiği gözden geçirme tarihini bir fırsat olarak algılamalı.
Aralık 2004’de ya da daha önce üyelik görüşmelerine başlamak için gerekli kriterleri yerine getirmek için tüm ülkeyi seferber etmeli. Gerçekleştirilen yasal düzenlemelerin tam olarak uygulamasına ve Kıbrıs sorununa bir an önce bir çözüm bulunmasına odaklanmalı. Ancak kararın açıklanmasından sonra AKP’lilerden gelen “bu karar kesinlikle kabul edilemez” şeklindeki açıklamalar ya da karar nedeniyle bazı ülkeleri suçlamak henüz tam olarak kararın önemini algılayamadıklarını gösteriyor.
PİYASALARDA KARARLARIN ETKİSİ SINIRLI
Hükümette yaşanan hayal kırıklığına karşın, piyasalarda kararın etkisi sınırlı kaldı. Bono faizlerindeki 1-2 puanlık çıkışa karşın borsa Cuma gününü çok az bir kayıpla kapadı.
TL ise karardan sonra bir miktar değer kazanarak ABD$ karşısında 1.54 milyon’da kapandı. Bence yatırımcılar kararı hükümetten daha sağduyulu ve soğukkanlı bir şekilde değerlendirdi. AB’nin kararını “Hristiyan kulübü” bizi istemiyor şeklinde yorumlamak yerine AB’den koşullu da olsa bir tarih alındı ve Türkiye bu fırsatı en iyi şekilde kullanmak zorunda şeklinde yorumladı.
Kuşkusuz AB’nin kararı Türkiye açısından çıkabilecek en iyi karar değildi, ancak bence en doğru karardı. Bu nedenle hükümete düşen çıkan kararın yasını tutmak değil, Aralık 2004 ya da daha öncesinde kesin tarih alabilmek için yapılması gerekenleri belirlemek. Kısaca hükümetin görevi, görünürdeki mağlubiyeti bir zafere dönüştürmek. | |
Bankaların kara tahtaları siliniyor
Mahmut Kaya: Borsa beklentileri
