| | | | 2003 yılında ekonomik büyümenin %5’in üzerinde olmasına karşın aynı ölçüde istihdam artışı olmaması, tam tersine istihdamda bir azalmanın gözlemleniyor olması üzerinde durulması gereken bir konu. Ekonomik büyümenin ve ihracat rakamlarındaki artışın ülke refahı için tek ekonomik gösterge olamayacağı gayet açık bir gerçek.
EKONOMİK GELİŞME VE SOSYAL FAYDA
Uluslararası ticaretin serbestleştirilmesi ve küreselleşme tartışmalarının da odağında yer alan konulardan biri olan ticaretteki artışın toplumsal fayda getirip getirmeyeceği yönündeki tartışmalara benzer bir boyutu Türk ekonomisi de yaşıyor.
İhracattaki artış sevindirici. Ekonomik büyüme rakamları umut vaat edici. Enflasyondaki düşüş rahatlatıcı. Ancak halen özlenen seviyede yatırım artışının olmaması da dikkat çekici.
Yatırımın olmaması, istihdam alanında bir gerilemeyi beraberinde getiriyor. Sanayi alanında yeni yatırımların olmaması, yabancı sermayenin halen ülkeye sıcak bakmıyor olması, işsizliği körükleyen etkenler arasında yer alıyor.
Tarımsal üretimdeki gerilemeyle birlikte gün geçtikçe dışa bağımlı hale gelen tarım sektörü, tarım kesiminde bir çözülmeyi kaçınılmaz kılıyor. Bu çözülme, önümüzdeki yıllarda kırsal kesimden büyük şehirlere göç dalgasını hızlandıracak gibi görünüyor. Bu da daha fazla işsizlik, daha fazla sosyal sorunlar anlamına geliyor.
EKONOMİK BÜYÜME YATIRIM İSTİYOR
Sadece rakamsal artışlar şeklinde değil, karlılığı ve verimliliği gözeten bir ekonomik büyüme, yatırımdaki artışı olduğu kadar kapasite kullanım oranındaki artışı da zorunlu kılıyor.
Bu hedefi gerçekleştirebilmek için reel ekonominin sorunlarını çözerek, yabancı sermayeye yeterli hukuki, siyasi ve ekonomik güven ortamını yaratarak, uluslararası ilişkileri doğru yöneterek, mali ve vergisel reformları yaparak, finansal piyasaların tıkanıklığını aşarak ve ciddi kamu reformları yapıp bürokrasiyi azaltarak radikal adımlar atılması gerekiyor.
Ekonomik büyümenin sürdürülebilir nitelik kazanabilmesi yatırımları, yatırımlar da güven ve istikrar ortamını vazgeçilmez kılıyor.
TOPLUMSAL REFAH ARTIRILMALI
İstihdam yaratmayan rakamsal bazdaki ekonomik büyüme göstergelerinin sokaktaki vatandaş için çok büyük bir anlam ifade etmediği gayet açık. Vatandaş için cebindeki paranın alım gücü onun için en büyük ekonomik gösterge niteliği taşıyor. Oğlunun kızının iş bulamıyor olması, bu durumun yarattığı depresyon halkın rakamlara olan inancını zayıflatıyor.
Devlet İstatistik Enstitüsü’nün açıkladığı verilere göre Türkiye’deki eğitimli genç nüfusun yüzde 30’a yakını işsiz. Bu rakam geçmiş yıllara göre her yıl artış kaydediyor. İşsizlik oranındaki artışın toplumsal katmanda yaratacağı ve beraberinde getireceği sorunları sıralamaya gerek bile görmüyoruz.
Ekonomideki ve ihracattaki artışın, yatırımdaki artışla paralel gitmiyor olması, istihdamı ve toplumsal refahı artırmaya yeterli olmuyor. Gün geçtikçe alım gücü düşen ve fakirleşen bir halka rağmen ekonomik göstergeleri iyi olan bir Türkiye, sosyal barışı ve toplumsal mutluluğu yakalayabilecek mi düşünmek gerekiyor.
Göstergeleriyle oynanmış bir ikinci el arabada seyahat edercesine, bir türlü geçemediğimiz o “geçiş döneminin sancılarıdır bunlar” söyleminin ardına sığınarak toplum olarak daha ne kadar savrulup duracağız, halk merak ediyor. | |
Ali Dölek: Mısırda kısır çözümler
Bankaların kara tahtaları siliniyor
