 |
|
|||||
 |   |  |  | |||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
  |
 Ergenekon’da 16 kişi daha gözaltında |
|||
|
|||
 |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
| Hergün gelen yüzlerce e-mail’den kaç tanesi işe yarar, tartışılır ama bu sabah aldığım bir mesajdaki 3-4 satır yıllardır cevap aradığım soruyu çözmekle kalmadı, ciddi komplekslerime de deva oldu. “Deja vu” durumlarını bilirsiniz. Benim çok sık başıma gelir.Bir anı, bir durumu ilk kez yaşarken birden “yahu ben bu anı daha önce yaşamıştım” diye hissediveririm. İlk gençlik çağlarında bunun bana özgü bir şey olduğunu zanneder, hayır mı şer mi olduğuna da karar veremediğimden kimselere anlatmazdım. Bazen doğaüstü bir yetenek gibi algılar, bazen de “bu reenkarnasyon denen şey doğru galiba, ben de bu anı geçmiş yaşamlarımın birinde yaşadım herhalde” diye düşünürdüm. Bunun herkesin yaşadığı bir şey olduğunu, “deja vu” diye de isimlendirildiğini öğrendiğimde özel yeteneğim elimden alınmışcasına hayal kırıklığına uğramıştım. Bu sabah aldığım bir e-mail’se deja vu vaziyetlerinin tersini anlatıyordu. Diyor ki mesajda; “Deja vu’nün bir de tersi vardır. Buna jamais vu denir. Sürekli aynı insanlarla karşılaşıp aynı yerlere gidersiniz ama her seferinde ilk kez olmuş gibi hissedersiniz. Herkes yabancıdır, herkes yenidir, hiç bir şey tanıdık gelmez” Bu satırları okuyunca hem cehaletimden utandım hem de yıllardır cevabını aradığım soruları çözmenin rahatlığını yaşadım. Meğer biz yıllardır cennet vatanımızda güzide Türk milleti olarak toplu bir “jamais vu” yaşıyormuşuz da farkında değilmişim. Ben bu durumun da Türk milletine özgü fevkalade bir yetenek olduğunu düşünür, “Tarihin, hiç bir şeyin değiştirilmeden bu kadar çok tekerrür ettirildiği bir ülkeye dünyanın hiç bir yerinde rastlanamaz” der, ama hayıflanayım mı gururlanayım mı bilemezdim. Yetenek olmaya özel bir yetenek de ne işe yarar orası meçhul işte. “JAMAIS VU”NÜN KOMA HALİ... Hala iddialıyım. Bu jamais vu denen şeyi herkes yaşıyordur da Türk milleti kadar tadını çıkaranı yoktur herhalde. Siyasette yüzyıllardır derin bir jamais vu yaşıyoruz, hem de koma halinde. Üstelik yaşadığımız toplu jamais vu Cumhuriyet’le de başlamıyor, kökleri Osmanlı’ya kadar gidiyor. Her yeni padişahla ve sadrazamla başlıyor jamais vu; “Aaa, bak bu yepyeni bir adam” diyoruz, “bu kez herşey düzelecek. Memleket maliyesi toparlanıp yeniden eski müreffef günlere ulaşacağız.” Her seferinde aynı hüsran yaşanıyor, o yeni adamlar gidiyor başka yeni adamlar geliyor, ama biz jamais vu’ye devam; “Yaşasın yaşasın yeni bir adam geldi, bu sefer kurtuluyoruz”. Yüzyıllar, hatta bin yıllar değişiyor biz de jamais vu değişmiyor. Son olarak Kemal Derviş’le tavan yapmıştık, rekor sayılabilecek kısa bir süre sonra Tayyip Erdoğan’la tekrar “jamais vu” dedik. “Ah işte yepyeni bir adam, yep yeni bir parti, bu sefer tamam bu iş...” Şimdi kimileri rekoru yenileme, başka bir isimle jamais vu deme niyetlisi. Tabii yine her zamanki gibi “bu sefer gerçekten farklı olacak” teraneleri de eksik değil. Yahu bu memleket 6 kere gidip 7 kere gelen Demirel’le bile bıkmadan usanmadan “jamais vu” demiş de akıllanmamış, komadan uyanmamış bir memleket. Bir Kemal Derviş, Bir Tayyip Erdoğan’la mı uyanacak. Bizim derin komalık jamais vu halimiz değil midir, her iktidarla birlikte “bu kez yolsuzlukların üzerine gidiyoruz, rüşvete talana son veriyoruz” dedirtip, sonra da buna saf saf inandırtan. Nice depremler geçirip, onbinlerce kayıp verip her seferinde “Bu kez sahtekar müteahhitleri mahvedip, bir daha çürük binalar yapılmasına izin vermeyeceğiz” diyen, benim “jamais vu”lük halkım değil mi? Örnekleri arttırmaya gerek var mı? Jamais vu’nün şahikası da Şanlı Fenerbahçe’mde değil mi? Her sene yeniden teknik direktör seçip, yeni oyuncular alıp hep aynı hayal kırıklıklarını yaşadığımız halde, hala bugün bile “Yok yok her şey farklı, bu kez Aziz başkan mucize bir teknik direktör bulup, harika golcüler alacak. Seneye kesin şampiyonuz” diyorsak, bizim bu halimize “iflah olmaz, derman bulmaz jamais vu” teşhisi konmaz da ne konur? Not: Jamais vu: ‘İlk kez görülen, hiç görülmemiş’ anlamına gelir. ‘Jame vü’ şeklinde okunur. Ümit SEZGİN / NTV - CNBC-e Ankara Haber Müdürü | ||||
| |
|||
 |
|
 |
|||||||||||||||
   |
|||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Ana Sayfa | Güncel | Dünya | Ekonomi | Sağlık | Yaşam | Teknoloji | Kültür & Sanat | Spor | Hava Durumu | Haber Özetleri | Arama | NTVMSNBC Hakkında | Yardım | Spor Yardım | Tüm Haberler | Araçlar | NTVMSNBC Reklam Seçenekleri | Hukuki Şartlar & Gizlilik Hakları |
|||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
Himmete muhtaç dede, başkasına nerde himmet ede?...