| | | | Birleşmiş Milletler (BM) Kıbrıs planının ana hatları üzerinde anlaşmaya varılması için verilen son süre 13 Aralık’tı. Nihai anlaşmanın 28 Şubat 2003’de yapılması, 30 Mart tarihinde de adanın her iki yakasında referanduma gidilmesi planlanmıştı.
Kopenhag’da ana hatlar üzerinde bir anlaşma olmamasına rağmen, BM nihai çözüm için 28 Şubat 2003 tarihinin hala geçerli olduğunu açıkladı. Anlaşma olsa da olmasa da Kıbrıs Rum kesiminin AB üyeliği resmen karara bağlandı. Anlaşma sağlanırsa Kıbrıs Türk kesimininde dahil olduğu tek bir Kıbrıs üyeliği gerçekleşecek.
Kopenhag zirvesini Türkiye açısından değerlendirirken en önemli kriterin belirlilik olması gerektiğini düşünüyorum. Elbette bundan bir-kaç ay öncesine göre Türkiye’nin Avrupa yolu çok daha belirgin hale gelmiştir. Bu açıdan sonuç pozitiftir.
BELİRSİZLİKLER SÖZKONUSU
Fakat 2004 tarihi Türkiye için hala önemli belirsizlikleri barındırmaktadır. Kopenhag politik kriterlerinin tamamen yerine getirilmesi durumunda, 2004 Aralık tarihinde Türkiye ile müzakerelerin başlaması mümkün olacaktır. Bunun neden 2003 değil de 2004 olduğu konusunda inandırıcı bir açıklama bulunmamaktadır. 2004 yılına ilişkin temel sorun, 10 yeni üyenin de Türkiye’nin müzakere tarihini onaylayacak olmasıdır.
Her ne kadar bu ülkeler Türkiye’yi veto etmeyeceğini açıklasa da bu hiç bir şeyi garanti etmemektedir. Bu 10 ülke arasında Güney Kıbrıs’ın olması Türkiye kararı açısından zaten yeterince büyük bir risktir. Bu riskin giderilmesinin yolu 28 Şubat’da Kıbrıs’da bir anlaşma olmasıdır.
BM Kıbrıs planının ayrıntıda tartışılacak noktaları olabilir. Fakat planın genel çerçevesi hem Türkiye hem de KKTC tarafından rahatlıkla kabul edilebilecek bir niteliktedir.
Kıbrıs Türklerinin büyük bir çoğunluğunun bu plan çerçevesinde bir anlaşma istediğini biliyoruz. Basında çok yer almamasına rağmen uzun süredir Kuzey Kıbrıs’daki sivil toplum kuruluşları anlaşmayı destekler bir çaba içinde. Son günlerde Kıbrıs’da yaşananlar da bunu destekliyor. Nehrin akışına karşı kürek çekmek hem KKTC’ye hem de Türkiye’ye büyük bir zarar verir.
2 AY SÜRE VAR
Önümüzde 2 ay süre var. Kıbrıs sorunu çözülürse Türkiye’nin 2 yıl sonra AB ile müzakerelere başlayabileceğine olan güven büyük oranda artacaktır. Tersi durumda ise belirsizlik ve riskten kaynaklanan güven sorunu devam edecektir. Bu senaryoların piyasalar açısından anlamı açıktır. Risk ne kadar azalırsa, yatırımcının güveni artar, piyasalar o kadar olumlu etkilenir.
Türkiye için Kopenhag zirvesinin asıl sonucu 28 Şubat’da ortaya çıkacak. Anlaşmaya varılması için hem KKTC’de hem de Türkiye’de büyük bir kamuoyu baskısının oluşması muhtemeldir.
GÖZLER KIBRIS’TA OLACAK
Hükümet’den gelen ilk sinyallerde konunun öneminin farkında olunduğu ve çözüm için bastırılacağı yönündedir. Fakat başta KKTC yönetimi olmak üzere mevcut yapıyı korumaya çalışan ve buna direnecek bir kesim de bulunmaktadır.
Piyasalar bu mücadeleyi izleyecek, buradan gelecek haberlere göre tepki verecek. Hükümetin vakit kaybetmeden bu sorunun çözülmesi için bastırması ve başarılı olmasını diliyorum
. Buradan gelebilecek olumlu haberler 2004 Aralık kararının da olumlu algılanmasına büyük katkıda bulunacaktır. Kopenhag öncesi Türkiye topu AB’ye atmıştı. Kopenhag sonrası AB topu Türkiye’ye iade etti. | |
Bankaların kara tahtaları siliniyor
Erhan Aslanoğlu: Demir tavında dövülür