|
|
Spielberg, içinde yaşadığımız dönemde teknolojinin vardığı son aşamada gerçekleştirilen buluşların ve özellikle robot teknolojisinin vardığı aşamayı gözler önüne seriyor.
|
|
Steven Spielberg’in son filmi “A.I.”, her açıdan son derece başarılı. Göndermelerle dolu akılcı bir senaryo, Haley Joel Osment’in “Altıncı His / The Sixth Sense”den sonra bir kez daha parladığı müthiş oyunculuğu, film endüstrisinin ulaştığı son teknoloji ve Spielberg’in yaratıcı zekâsı birleşince ortaya çarpıcı ve fantastik bir film çıkmış. Filmi izlerken bir yandan rüya görür gibi oluyor, bir yandan da düşünüyorsunuz. İnsan gibi sevebilen bir robot olur mu? Robotlar hissedebilirse ne olur? Hiç bitmeyecek olan sevgi hangisi? Yeniden yaşama dönüş olabilir mi? İnsan kendi yarattığı robottan nefret edebilir mi? Kötülüğün kaynağı ne? İnsanın içindeki şiddet nereye kadar gider? Gerçeklik nedir? İnsan kopyalanırsa ne olacak? v.s.
Akla gelen bu ve benzeri sorulardan sonra filmin bazı felsefi ve bilimsel tartışmaları başlatması beklenebilir. Çünkü Spielberg, içinde yaşadığımız dönemde teknolojinin vardığı son aşamada gerçekleştirilen buluşların ve özellikle robot teknolojisinin vardığı aşamayı gözler önüne seriyor. Adem’in yaratılmasından bu yana, insanlar 2. tur olarak tanımlanabilecek duyguları olan robotu yaratabilecekler mi? Yürüyen, konuşan, dans eden robot derken hissedebilen ve sevebilen bir robot olabilir mi?
Filmin akla getirdiği bütün bu soruların yanısıra, teknolojik üstünlüğünü de belirtmek gerekiyor. Görsel efektler gerçekten hayranlık verici. Birçok sahne ancak hayalinizde canlandırabileceğiniz kadar masalsı bir görüntü sunuyor. Hiçbir ayrıntı gözardı edilmemiş. Renk kullanımı çok başarılı ve dikkat çekici. John Williams’ın müzikleri ise, filme ayrı bir büyü katıyor. Bazı göndermeler ve ayrıntılar o kadar akıllıca ki, seyirci gülmekten kendini alamıyor. Mekanik çocuk-Pinokyo, Einstein-Dr. Know özdeşleştirmeleri gibi. Özellikle dünyanın sonundaki kayıp şehir-Manhattan benzetmesi ve batan Özgürlük Heykeli, Manhattan’daki bir sinemada filmi izleyenlerin kahkahalarına yol açıyor. | |
| 
Haley Joel Osment oyunculuğuyla göz dolduruyor | |
|
Haley Joel Osment gerçek bir yıldız. Robot çocuğu canlandırırken yakaladığı anlamsız gülüş, mekanik hareketler ve yürüyüş, hayranlık uyandırıyor. Genç oyuncu filmi tek başına sürüklüyor. Deneyimli oyuncu William Hurt’un yanısıra, robot adam kimliğindeki Jude Law’un da başarılı oyunculuğuna dikkat çekmek gerek.
Sonuç olarak denilebilir ki, Spielberg yine üzerinde çok konuşulacak bir sinema klasiği armağan etti. Ne dersiniz, filmin yapılması için harcanan milyonlarca dolar başka hangi yönetmene verilse bu filmi yapabilirdi? Kanımca “Artificial Intelligent”, zeka, yaratıcı güç ve paranın getirdiği teknolojik olanakların bileşiminin en yeni ve çok başarılı bir ürünü.
| |
A.I.: Bir Kubrick-Spielberg işbirliği
