| | | |
KRİZLERİN NEDENİ DERVİŞ DEĞİL
Türkiye’nin yaşadığı iki büyük ekonomik krizin nedeni Derviş değil. Aksine Derviş, krizin atlatılması için görev almıştır. Bu, işin en temel doğrusu.
Bu noktada Derviş’e yöneltilebilecek hiçbir eleştiri yoktur; olsa olsa övgüden söz edilebilir. Ancak, Derviş’in, daha işin başında siyasete uzak durması, özellikle de MHP’ye yönelik açık veya imalı sözlerle eleştirilerde bulunmasının ilerki süreçte sıkıntı yaratacağı belliydi. Krizin etkilerinin biraz daha unutulması ile birlikte, bugüne kadar, alttan alan siyaset kanadı sesini daha yüksek çıkarmaya başladı. Hükümetin MHP kanadı, Derviş’in bazı açıklama ve tutumundan rahatsızdı.
Ulaştırma Bakanı Enis Öksüz ile Tarım Bakanı Hüsnü Yusuf Gökalp’in Derviş’le girdikleri tartışmalarda, her seferinde MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin de desteğini sağlamaları bunun ilk göstergeleriydi.
TEKLİKTEN YANLIZLIĞA
Ancak, Telekom krizinden sonra, artık görülmüştür ki, gerektiğinde Başbakan Bülent Ecevit de Derviş’in arkasında durmayacaktır. Ecevit, koalisyonunu sürmesini, Derviş’in kalmasından daha önde tutuyor.
Koalisyonunu mutlaka sürmesini istiyor. Ecevit’in bu tutumu, Derviş’i, ‘tek adam’ olmaktan çıkarıp, ‘yanlız adam’ olmaya götürüyor. Böylesi bir durum program için olumsuz etki yaratacaktır. Ayrıca, aslında koalisyon ortaklarının Derviş’le ilgili önemli bir ortak eleştirisi de var. Derviş’in her konuyu ortakların önüne, “Bunu IMF istiyor” diye çıkarmasından rahatsızlar. Bunda haklı veya haksızlar demek istemiyorum.
Türkiye krizi bu hükümet döneminde yaşadığına göre, sorumluluğu da onların. Buna rağmen, Derviş’in yapılacakları, “Yapılması gerekli” diye anlatmaktansa, kısa yola başvurup, “Bunu IMF istiyor, yoksa para gelmez” şeklindeki üslubu, artık baskı olarak niteleniyor ve rahatsızlık yaratıyor. Bu üsluba son vermenin yararı olabilir. Çünkü, Derviş, bu kozu fazla kullandı. Artık, “Onlar istediği için değil, biz istediğimiz için yapıyoruz” devri başlamak durumunda.
DERVİŞ GÖZDEN ÇIKARILABİLİR
Peki böyle olmazsa, ne olur? Kimsenin dilemediği birşey olur. Hükümet kalır, Derviş gider. Telekom krizi bunun açık örneği oldu. Bu hükümetin inatçılığı anımsanırsa, bunun olabilirliği de düşünülebilir.
Bu nedenle, krizin çıkmasında hiçbir katkısı ve payı olmayan Derviş’in, siyasetle belli bir uzlaşma içine girmesi, uslubunu farklılaştırması önemli bir gelişme sağlayacak. Belki de daha kalıcı çözüm, ki Ankara’da siyaset çevrelerinin beklediği de bu, Derviş’in koalisyonun dördüncü ortağı gibi görünmekten kurtulup, DSP’ye geçmesi. Üstelik bu en kolay çözüm de olabilir. Ancak, kimsenin Derviş’i buna zorlamaya da hakkı yok. Alınması gereken ekonomik kararların büyük çoğunluğu alındı, çıkması gereken yasaların tamamı çıktı. Böylesi bir süreçten sonra, yeniden başa dönüşün kimsenin altından kalkamayacağı sorunlar yaratacağı kesin.
MHP’nin bundan sonra Derviş’e karşı daha da sertleşeceği de ortada. Kaldı ki, Ulaştırma Bakanı Enis Öksüz’ün üslup sorununu konuşmaya bile gerek yok.
Derviş’in, pek çok MHP’linin bile rahatsız olduğu böylesi bir üslupla mücadelesi zor. Buna rağmen, Türkiye’nin krizden çıkmasının rantının büyük bölümü Derviş’e yazılacaktır. O zaman, Derviş’in kendisini istifaya sürükleyecek tutum yerine, siyasetle, tatlı-sert uzlaşarak yoluna devam etmesi Ankara’da ortak özlem. Derviş, “Kaçtı” dedirtmemek için de bu yeni yolu denemek durumunda. Türkiye, daha sakin bir sürece girebilir; süreç ancak uzlaşma ile sağlanabilir. | |
Emine Uşaklıgil’in bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları
