|
|
25 Haziran Kurumun kişiye değer katması, yapılan işin, alınan sonuçların değeri, kişinin çalıştığı yere veya kendine kattığı değer... İki yıl kadar önce katıldığım bir konferansta Lozan Üniversitesi Öğretim Üyelerinden Prof.Stephane Garellinin değer tanımını unutamıyorum... |
Matematikte, denklem çözümlerinde sık sık karşımıza çıkan bir yöntem vardı. Olmayana Ergi Metodu. Sanırım (Üniversitede Matematik dersini daha iyi bir notla geçseydim daha kesin konuşabilirdim!), birşeyin tersinin olmadığını kanıtlayarak kendisini doğrulamaktı tanımı. Bu yöntemle açıkladı Garelli değeri, değersizin ne olduğu anlatarak yani... Amerika Birleşik Devletleri patent ofisi her yıl 40 fare kapanı buluşuna patent veriyormuş. 1838 yılından bugüne kadar aynı konuda tam 4,400 patent vermiş. Garelli diyor ki, yeni bir kapan bulmak, DEĞERSİZdir! İdil Akidilin diğer yazıları Değerin ne kadar göreceli bir kavram olduğunu da söylemek gerekir burada. Fortune dergisinin Mart, 2000 sayısında daha sonra birçok yazıda, konferansta kullanılan bir karşılaştırma vardı. Çeşitli ürünlerin 1 lbs(pound)unun kaç dolar ettiğini sıralamışlar: Pentium III 800MHz: $42,893.00 Hermes eşarp: $1,964.29 Saving Private Ryan DVDsi: $874.75 Mercedes-Benz: $18.98 Çelik: $0.19 Şu an sıralamanın en altında görünen çeliğin yüzyılın başında değerinin ne kadar olduğunu, endüstrinin temeline nasıl oturduğunu, işçilerinin ve ailelerinin nasıl büyük bir baskı grubu olduklarını hatırlayın... Yılda % 15 amortismanı varmış insanın! Her yıl değerimizin (bilgi, beceri gibi varlıklarımızın) %15i eskiyor. Hayat çok hızlı ilerliyor. 18. yüzyılda bir kişinin hayatı boyunca karşılaşacağı bilgi, bize bugün haftasonu boyunca okunan gazetelerde 2 günde geliyor. Teknoloji insan gücünün yerini alıyor. Çalışma biçimleri değişiyor. Yine bir başka iyi konuşmacının, Tom Petersın sunduğu örnekleri hatırlıyorum. Gemi Yükleme işi üzerine konuşmuştuk. 1970te 108 işçi bir gemiyi 5 günde yüklüyormuş. 2000li yıllarda ise 1 günde sadece 8 kişiyi çalıştımak yeterli. Yani 30 yıl önce 540 adam/gün kadar işgücü gerektiren bir iş, bugün 8 adam/gün (yaklaşık 70te 1i) kadarıyla yetiniyor... Benzeri örnekler kol kuvveti değil, beyin gücü gerektiren işler için de verilebilir. Her geçen gün, yerinde sayan kişinin yerinin doldurulması kolaylaşıyor. Böyle rekabetçi ve yıpratıcı bir ortamda kendimize sürekli değer katmak, herkesten farklı olarak neler yapabileceğimizi keşfedip onları geliştirmek çok önemli... Cisco Systemstan Tom Kelley, iş ortamında öğrenmeye zaman ayıramayabilirsiniz yoğunluktan (yöneticiler de hoş karşılamayabilir), ama kendinizi aptallaştırmaya izin verecek kadar meşgul olamazsınız, demiş. İş yaşamında ise kişisel olarak katkımızın ne olduğunu görebilmek ve gösterebilmek gerekli. İşten ayrıldığımızda geride bıraktığımız (adımızla anılacak) gelişmeler, işler neler olacak? Kazanılan çok zor müşteriler? İş akışlarını kolaylaştıran formlar? Yeni hesaplama yöntemleri? İlk kez bizim inisiyatifimizle başlatılmış uygulamalar? Bir el kitabı? Yine Garelliden değer üzerine bir alıntıyla bitirelim: Her akşam eve döndüğünüzde bugün ne değer kattımı düşünün demişti... Bulamıyorsanız, dua edin. Dua edin, Yöneticileriniz bunu düşünmesin! | ||||
|
|||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
Ana Sayfa | Güncel | Dünya | Ekonomi | Sağlık | Yaşam | Teknoloji | Kültür & Sanat | Spor | Hava Durumu | Haber Özetleri | Arama | NTVMSNBC Hakkında | Yardım | Spor Yardım | Tüm Haberler | Araçlar | NTVMSNBC Reklam Seçenekleri | Hukuki Şartlar & Gizlilik Hakları |
|||||||||||||||||