 |
|
|||||
 |   |  |  | |||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| 1 Haziran Sahne şovu ve karizmasıyla özellikle genç kızları kalbinden vuran Teoman, şarkı sözleri ve besteleriyle de farkını ortaya koydu zamanla... Şarkılarında büyük laflara gerek duymadan, gündelik hayatı şiirleştiriyor. Bazen duygusal, bazen hırçın, bazen sevimli... Olgunluk yaşının avantajlarını da iyi kullanan Teoman, şu sıralar yeni albümünün hazırlıklarını sürdürüyor. |
  |
 |
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
Mirage ve Indians’ın solistiyken U2 parçalarına yaptığı cover’larla, Beyoğlu’nu mesken tutan rocker tayfasını etrafına toplayan Teoman, kendi adını taşıyan ilk albümüyle “patlamıştı”. Sonra “O” geldi. Ve son albümü “On Yedi” piyasaya çıktığında, o artık bir fenomendi... Teoman’la dünü, bugünü ve yeni albümünü konuştuk... - F. Zengin: Rock şairliği yapıyorsun bir anlamda... Şarkılarının sözleri gerçekten çok iyi... - Teoman: O kavramlarla aram pek iyi değil; rock şairliği falan filan... Ama ben sadece şuna dikkat ediyorum. Benim sevdiğim birtakım sanatçılar var, gerek Türk, gerekse yabancı... Onların şarkı sözleri öyle bizim Türk pop müziğinde alıştığımız gibi çalakalem şeyler değil. Ben de onlar gibi olmak istediğim için şarkı sözlerime özen gösteriyorum. İnsanlara bir şeyler hatırlatsın, içlerinde bir emek olduğu görsünler istiyorum... - Peki, şarkı sözlerini yazma süreci nasıl gelişiyor? - İlk zamanlarda bir şarkı yaratmaya çalışıyordum. Şimdi artık bitmeyen bir süreç halinde benim şarkı yazarlığım. Seyrettiğim bir film, okuduğum bir öykü ya da başkalarının hayatları; kısaca beni etkileyen herşeyi deftere kaydediyorum. Her tarafım defter dolu. Böylece bir gün, hadi diyorum, bir şarkı yazayım... Şarkı yazmak artık benim için bir iş haline geldi, ama bazen o kadar bu dünyadan uzak oluyorum ki, şarkı filan yazmak istemiyorum. Sabahları, hadi kalk bir şarkı yap, diye zorladığım oluyor kendimi... - Müziğe cover’lar yaparak başladın, şimdi kendi bestelerin var... Ama yine de eski rock gruplarının etkileri hala hissediliyor müziğinde... - Tabii vardır etkisi ama ben müziğe 19 -20 yaşlarımda başladığımda cover yapmadım, kendi parçalarımı söylüyordum. O dönemler pek bilinmez. Miraj diye bir grubumuz vardı. İngilizce müzik yapıyorduk, şarkı sözlerini genellikle ben yazıyordum. Sonra cover söylemeye başladım. Onların etkisi vardır çünkü ben müziği cover yaptığım zamanlarda öğrendim... |
||||||||
 - Sen de “Güneşin altında yeni bir şey yok mühim olan iyi bir kolaj” diyenlerden misin? - Tam katılmıyorum buna ama şöyle de bir şey var. Etrafta çok fazla metaryal var. Ve bunlar bir şekilde herkes tarafından kullanılıyor. Önemli olan özgünlük. 21. yüzyılda bile hala yıllardır sorunlarımız, aşklarımız aynı. Bunlar bize yeni değil, onlarla ilgili söylenenler de yeni değil. Ben kendi parçalarımı incelediğimde 19. yüzyıldaki Rus romanlarında anlatılan insanları buluyorum. İnsan çok fazla değişmiyor. Yeni bir şey de yok galiba... - Sahne şovunla, fiziğinle ve kendinden emin halinle seni Jon Bon Jovi’ye benzetiyorlar... - Bon Jovi sonuçta başarılı bir arkadaş. Ona bir şekilde benzetilirsem gocunmam, ama Bon Jovi bana biraz lolipop geliyor. Ben lolipop değil, daha etli bir şey olmak istiyorum. - Dinleyici kitleni nasıl değerlendiriyorsun; sadece kızlar mı dinliyor seni? - Hayır, öyle değil. Hatta ilk çıktığımdan bu yana dinleyici kitlem de, beklentilerim de çok değişti. İlk başlarda çok az dinleyici kitlem olacağını düşünüyordum. Şimdi daha geniş düşünüyorum. Artık ne cinsiyet, ne yaş skalası verebiliyorum. Tabii şöyle de bir şey var; edebiyatta da müzikte de ilgi açısından kızlar o tip şeylere daha meraklı. Büyük ihtimalle romanları kızlar daha çok okuyor, güzel albümleri de kızlar daha çok dinliyor. Yani bu bana özel bir şey değil... - Sosyoloji okumuş olman, müzikteki başarını nasıl etkiliyor? Hedef kitleni doğru belirlemende, hangi parçaların tutup hangilerinin tutmacağını önceden hissetmende bunun bir etkisi var mı? - Bunlar biraz işin ticari tarafına giriyor; tutar, tutmaz meselesi.. Tabii albümlerime kendi sevdiğim parçaları koyuyorum. Bir yandan da albümün başarısını düşünüyorum. Ayrıca benim için insanlar tarafından rahat dinlenmesi de önemli; insanın içini kıyan şeyler olmamalı. - Türkiye’de protest şarkılar yapılmıyor; muhalefetin ille de siyasi olması gerekmiyor. Bu konuda bu kadar zengin malzeme varken, mesela sen neden bunu değerlendirmiyorsun? Neden hep aşk meşk?.. |
|||||||||
- Protesto benim hayatımda ne kadar varsa şarkılarımda da o kadar var. Türkiye’de yapılan protest müzikleri fazla dan dan buluyorum. Özgürlük istiyoruz falan denilen şeyler benim şarkı anlayışıma ters... Zaten ben protest müzik yapsam da “F tipine hayır”, “acil özgürlük” gibi şeyler yazmam. Ama bu, onlarla ilgili olmadığımı göstermiyor. Kalbim onlarla değil mi? Evet.. Ama şarkıda güzel durmuyor o tip şeyler. Ben yaptığım müzikle başka bir açıdan protestocuyum aslında. İlk çıkışımda, ben Türk müzik sektöründe yapılanları yapmayacağım, demiştim. Ben işte müziğimle onları protesto ediyorum aslında. Ve benim şarkılarım aşk şarkısı değil. “Paramparça” bir aşk şarkısı mı? Değil. “On Yedi” öyle mi? Hayır değil. Ben aşktan bahsetsem de, öyle cıvık cıvık Türk popunda bahsedilen şeyler değil onlar. Tabii aşk sızıyor bir yerlerden şarkılarıma; insanlar beni öyle düşünmek istiyor aslında. “Rüzgar Gülü”nü bile aşk şarkısı dinlermiş gibi dinliyorlar. - Bu arada yapımcılığa da başladın; müziğe yeni yetenekler kazandıracaksın. Bu proje ne aşamada? - Yapımcı deyince herkesin irkildiği bir nokta var. Ben kendimi bu yüzden prodüktör olarak görüyorum; kar amaçlı olmayan bir plak şirketi kurdum. Güzel projelere destek vermek istiyorum. Satış şansı çok yüksek olmayan, en azından müzik severlerin aldığında pişman olmayacağı albümler olacak. Eğer bunları yapamazsam vazgeçerim. |
|||||||||
 - Türkiye’deki müzik ortamını nasıl buluyorsun? Adam gibi isimler, işler pek çıkmıyor. Rakibin de yok bu anlamda... - Bu Türkiye’ye has bir durum değil. Dünyaya baktığında N’SNC gibi gruplar var. Take That , Robin Willams filan... Orada da bir sürü çöp var, burada da var. Çok da zararlı değiller. Türk pop müziğine bakıp da, iyi müzik yapmayanlara kızamıyorum. Onların da dinleyicileri var. O çocuklar da yapmak istiyorlarsa kötü kötü şeyler yapsınlar, umrumda değil. Ben nasıl olsa televizyonlarda zorunlu olarak onları seyretmek zorunda değilim. - Başka koşullarda, belki başka bir ülkede daha farklı bir kariyerin olur muydu? - O kadar zevkli olurdu ki... Ama şöyle de bir durum var; o ülkelerde de birtakım gruplar bana acınası geliyor. Beğenmiyorum onların yaptıklarını ve lise seviyesinde buluyorum. Dışarıya bakınca buradaki gibi hissediyorum aslında... - Arşivlik bir sanatçı olacak gibi görünüyorsunuz. Sizin kuşaktan kimler kalacak geleceğe? - Kuşaklar da karışmaya başladı artık. 20’lik çocuklar çıkıyor, halbuki ben 33 yaşındayım. Bizi aynı kuşaktan sayıyorlar. Müzik öyle çabuk vazgeçilecek bir şey değil, zaten ısrar eden kazanır. Çok albüm satmak da o kadar önemli değil. Şimdi benim de albümlerim satmasa müziği bırakacak mıyım? Hayır. Ama büyük ihtimalle ben ve Şebnem Ferah kalacağız geleceğe... - Yeni albüm ne zaman geliyor? - Yeni albüme başladım, farklı kaydetmeyi düşünüyorum. Eylül’e yetişir sanıyorum. Diğerlerinden daha farklı olsun istiyorum. Ama insan öyle bir anda değişemiyor. Yedi - sekiz yıl önceki şarkılarıma bakıyorum, hiçbir şey değişmemiş benim hayatımda. Aynı müzik. Yine Teoman sularında devam edeceğim... | |||||||||
 |
|
 |
|||||||||||||||
   |
|||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||
| Ana Sayfa | Güncel | Dünya | Ekonomi | Sağlık | Yaşam | Teknoloji | Kültür & Sanat | Spor | Hava Durumu | Haber Özetleri | Arama | NTVMSNBC Hakkında | Yardım | Spor Yardım | Tüm Haberler | Araçlar | NTVMSNBC Reklam Seçenekleri | Hukuki Şartlar & Gizlilik Hakları |
|||||||||||||||||
 | |||||||||||||||||
