| | | | Geçen hafta bir kaç grup mezun adayı ile tanıştım. Gelecekten, iş bulmaktan, iş hayatına hazırlanmaktan bahsettik. Kendilerinin ne yapmak istediklerinden, iyi oldukları konulardan, sektörlerdeki fırsatlardan, ilginç/yeni iş alanlarından daha çok, başkalarının nasıl olduklarından konuştuk. Soruların odaklandığı nokta: “Nasıl onlar gibi olabilirim? Veya, nasıl onlardan farkım olmadığını gösterebilirim?”di.
 İdil Akidil’in diğer yazıları
Okul yılları boyunca, benim de bazı baskılar yaşadığımı hatırlıyorum. Aslında kendi kendime, bazen eksik bilgimle, bazen geleceğin belirsizliği yüzünden yarattığım, sadece benim hissettiğim baskılar. Kimi zaman da başkaları yaparken benim yapmadığım şeylerdi bu baskıyı yaratanlar. Ya da tam tersi... “Özel dersle okulu destekleyenler daha başarılı olurlar.”, “Bölümde, İnsan Kaynakları vb. yerine Finans ağırlıklı dersleri almak gerekir”, “Okuldan sonra hemen master yapanlar, işe girerken daha çok tercih edilir.”, Sosyal Bilimler öğrencileri: “Bizim işimiz zor; hep İşletmeciler tercih ediliyor. “, İşletme öğrencileri: “Asıl bizimki zor, doğru düzgün bir uzmanlığımız yok. Mühendisler, daha da iyisi İşletme “master”li Mühendisler işe alınıyor hep.”, Mühendis adayları: “Mutlaka “master” gerekiyor, sosyal yönümüz eksik.” ... (Kişi ya çevresinin etkisiyle oluşur, ya da çevresini etkileyerek onları oluşturur. Ron Hubbard )
Geliştirilmesi gereken taraflarla uğraşmak da önemli. Ancak kendi farklılığınızı, değerinizi göz ardı etmek, onların üzerine odaklanmamak pahasına da olmamalı.
Kendi hakkınızda düşünmüş olmak, olumlu ve olumsuz taraflarınızı sıralayabilmek, benzerlerinizden hangi alanlarda üstün olduğunuzu belirlemek, kısaca kendinizi tanıyabilmek çok kolay değil, ama sonrasını oldukça kolaylaştırıyor. Neleri yaparken daha başarılı olabileceğiniz, neden başkasının değil de sizin o işe alınmanız gerektiği gibi soruları yanıtlamanıza yardımcı oluyor.
Almanca Öğretmenliği’nden mezun olacak biriyle yaptığımız konuşmanın özeti, konuya karşıt iki taraftan nasıl bakılabileceğine örnek olabilir: Öğretmen olmak istemiyordu ama İşletmecilere kıyasla iş bulma şansının az olduğunu düşünüyordu. Bir açıdan bakınca, okul derslerinin konuları ve dağılımı nedeniyle sayısal yeteneğini pek geliştirememiş olabileceğini, finans/pazarlama gibi konulara uzak olduğunu söylemek mümkün. Ama diğer bir bakış açısıyla, birçok işletmeciden daha iyi Almanca konuşabileceği için birçok çok uluslu şirketin ilgisini çekebilir. Ayrıca “öğretmenlik” formasyonu veren dersleri nedeniyle “takım yönetebilme”, “psikoloji”, “pedagoji” gibi konularda daha bilgili olduğu söylenebilir. Sözel yeteneği de daha gelişmiş olmalı. Bu yönlerini öne çıkararak, İnsan Kaynakları, Pazarlama gibi alanlardaki başlangıç düzeyindeki işlerde birçok İşletme mezununun önüne geçebilir... İlk seçenek, İşletmecilerin uydusu olmak, diğeri ise kendi başına bir gezegen olmayı seçmek.
Başkalarının uydusu olmak. Sadece onların görüşleri ile kararlar almak. Herkes yapıyor diye yapmak... Kişiyi gitgide seçeneklerinden, gerçeklerden ve kendisinden uzaklaşıyor. Birçok doğru bildiği yanlışla yaşamaya itiyor. Paradigmalar biribirinin ardından geliyor... Ve insan, sürekli birşeylere yetişmeye çalışıyor... Kendinden uzaklaşıyor.
Pratik: Mezun olurken, okulunuzun/bölümünüzün size kattığı değeri, boş zamanlarınızda neleri yapmayı tercih ettiğinizi, sınıf arkadaşlarınızdan farklı olarak öne çıkan özelliklerinizi düşünmüş olarak iş başvurularınızı yapın, mülakatlara girin. Boş bir kağıda güçlü ve zayıf yönlerinizi sıralayarak başlayabilirsiniz. Sadece teknik bilgi ve becerinizi düşünmeyin. Diğerlerine göre daha mı hızlısınız? Uzun süre konsantrasyonunuz bozulmadan çalışabiliyor musunuz? Veya hataları bulmakta daha usta olabilirsiniz... Zayıf yönlerinizi yazarken de cesur olun. Unutmayın, her zayıflık da aslında birer fırsattır.
| |
