Derviş’in söyledikleri ve söyleyemedikleri

Gelelim şimdi Derviş’in söyleyemediklerine: Bu program bu denli gecikti ve kaynak ayağı gecikmeye devam edecek - zira dış çevreler bu hükümete, mevcut siyasi yapıya güvenemiyor. Güvenemediği için parasal destek vermekte yavaş davranıyor.

Ozan Korman Tarman


16 Nisan— Bekleyen Derviş, muradına erdi mi? Fazla uzattığını düşündüğüm bir bekleyiş sonrası ülkeye neden ve nasıl bu hale düştüğümüzü dürüstçe anlatmayı hedeflediyse, evet. Özünde bir borç sarmalı olan problemlerimizden çıkış için uzun vadeli bir vizyon çizmek istediyse de, evet.

			Ama bir buçuk aydır süren yangını söndürmek için kriz kontrol mekanizmalarını nihayet hareketlendireceğini düşündüyse, hayır. ÖVENLER DE YERENLER DE HAKLI Neredeyse iki aydır ülkece Derviş’le tanışıyoruz ama şu ana kadar bu tarihi krizde bize neler kazandırabildiği sorusunun cevabı bir “dilemma”. Övenler, beğenenler haklı: Dünya çapında bir politik ekonomist ününe uygun yalınlıkla önümüzdeki meseleyi analiz etmemizi sağlıyor. Borç içinde, hortumlar peşinde ürettiğimizden çok fazlasını harcayarak bir duvara tosladığımızı yüzümüze vuruyor. Ancak yerenler, hayal kırıklığına uğrayanlar da belli açılardan haklı. Derviş, en azından şu güne dek, “kriz yönetimi”nde teknik hatalar da yaptı, piyasaların nabzını tam tutamadığını gösteren açıklamalarda da bulundu. YOKSULLUK VE YOLSUZLUK PROBLEMİ Merakla beklenen hafta sonu açıklamasında söyledikleri de yukarıdaki ikilemden izler taşıyor. Kamu bankalarının yeniden yapılandırılması konusunda hedefledikleri gerçekten birer “devrim” niteliğindedir. Olayın sadece finansman bacağına takılı kalmaması, Türkiye’nin yoksulluk ve yolsuzluk problemlerine göndermeler yapması da ferahlatıcıdır. Ama söyledikleri arasında bu kriz sonrası, eskisi gibi yaşayıp gidemeyeceğimiz, ayağımızı yorganımıza göre uzatmayı nihayet öğrenmemiz gerekeceği de var. Bu sene için bile yüzde 57.7’lik enflasyon ve buna karşılık sadece - % 3’lük büyüme hedefleri yanıltıcı olabilir. PARASAL PROGRAMI BEKLİYORUZ Derviş’in muhtemel söylemek istemediği ise IMF’nin önceden vermeyi taahhüt ettiği 6 milyar dolar ve Dünya Bankası’nın sunacağı 5 milyar dolar dışında, uluslararası destek bulamazsak ne yapacağımızdır. Parasal programın sunuluşunun bu haftaya bırakılması, muhtemel Çarşamba olarak ilan edilen açıklamaların ikinci ayağının da ertelenme olasılığının yüksek olması bir gerçeğe işaret ediyor: IMF ve Dünya Bankası’ndan gelecek kaynakları planlanan takvimden daha öne çekebileceğimizden dahi emin değiliz. Ne kadar parayı, hangi takvimle bulabileceğimiz belli olmadan ne önümüzü görebileceğiz, ne de kurdaki aşırı dalgalanmayı engelleyebileceğiz. Merkez Bankası’nın piyasalarda daha aktif bir role bürünememesi, hala ortaya bir gelirler politikası konulamaması (hepimizin aklında yeni vergiler), bankaların elindeki Hazine tahvillerini dövize endeksli bonolar ile değiştirecek koordinasyonun hala sağlanamaması da hep dış kaynak konusundaki belirsizliğin sürmesinden. Eğer söz konusu değiş tokuş konusunda hakikaten bir çalışma yoksa, Mayıs’ta 5 milyar, Haziran’da ise 9 milyarı bulacak iç borç yükünün altından kalkabilmek için para basmayı seçmemiz kaçınılmazdır. Geldik şimdi Derviş’in söyleyemediklerine. Bu program bu denli gecikti ve kaynak ayağı gecikmeye devam edecek - zira dış çevreler (ülkeler, finans kuruluşları, yatırımcılar) bu hükümete, mevcut siyasi yapıya güvenemiyor. Güvenemediği için parasal destek vermekte yavaş davranıyor. EN HAZİN İRONİ Bu yüzden Başbakan’ın ekonomık kriz ile Siyasi Partiler Yasası’nda değişiklik yapılması gibi istekler arasında bir bağlantı göremediğini itiraf etmesi, geçen haftanın en hazin ironisiydi. Bu hükümeti “alternatifsiz” gören ve gösterenler, mevcut bekleyişimiz sırasında işini ya da iş yerini kaybeden yakınlarının gözlerinin içine bakmayı denesinler. Merkez Bankası’nın, rezervlerini korumak için doların 950 bin liradan beri geldiği noktayı seyretmesini anlayışla karşılayanlar da, Derviş’in programının bu kadar gecikmesine “Türkiye’de sandviççi boyamak bile 3 ay sürüyor” diye geçiştirenler de çevrelerindeki ümitsizliğe duyarsızlıklarını ortaya koymuş olurlar. Son olarak, yeri gelmişken, bu kriz “öncelikle İstanbul’un krizi” değildir. İnsanlar sadece provoke edildikleri için Türkiye’nin dört bir yani yürümezler. En azından Devlet Bahçeli’nin Osmaniye’sinde istifasını isteyemezler! Sadece bankacısı, reklamcısı, medyacısı değil, tüm Türkiye küçülmenin, borç parayla kurulmuş saadet zincirlerinin kırılmasının sonuçlarını yaşamaktadır ve daha da yaşayacaktır. İstanbul ve Ankara’nın bir iki malum kafe ve barında süren “tatlı hayat” olsa olsa o kayıtsız kazançların son demleridir.



		Emine Uşaklıgil’in bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları Levent Gürses'in bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları Yarkın Cebeci’nin bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları Murat Arın’ın bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları Kerem Alkin’in bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları Murat Yeşildere’ın bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları Oğuz Büktel’in bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları Mahmut Kaya’nın bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları Turgut Tokgöz'ün bugüne kadar ntvmsnbc’de yayınlanmış tüm yazıları Şükrü Küçükşahin’in bugüne kadar ntvmsnbc'de yayınlanmış tüm yazıları Burçin Mavituna'nın bugüne kadar ntvmsnbc'de yayınlanmış tüm yazıları Artunç Kocabalkan'ın bugüne kadar ntvmsnbc'de yayınlanmış tüm yazıları Ozan Tarman'ın bugüne kadar ntvmsnbc'de yayımlanmış tüm yazıları Bankaların kara tahtaları siliniyor • KOBİ’lere 1 milyar dolarlık ‘cansuyu’ • Dolar 5 kuruş eridi, 1,67’ye indi • Markaların korunması tasarısı yasalaştı • Unakıtan: Çok şükür batan banka yok

	NTVMSNBC KULLANICILARININ TOP 10'u

	Bu haberi diğer okuyucularımıza tavsiye eder misiniz? hayır 1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7 kesinlikle

NTVMSNBC 'ye iyi erisim için
• Microsoft Internet Explorer
• Windows Media Player kullanın