| | | | Mir’i diğer eski uzay istasyonlarından ayıran en önemli özellik sürekli olarak insan barındırma kapasitesine sahip olmasıydı. Son 15 yılda 125 astronot ve kozmonot Mir’i ziyaret etti. Mir’in kenetlendiği uzay mekiği sayısı 31, kargo gemisi sayısı ise 64. Tüm bu istatistikler göz önünde bulundurulduğunda Mir’in uzay araştırmalarına yaptığı katkı açıkça görülebiliyor. Uluslararası Uzay İstasyonu’na ilham kaynağı olan emektar istasyon nasıl bir yapıya sahipti ve ne amaçla kullanıldı?
Toplam ağırlığı 130 ton genişliği, 30 metre ve uzunluğu 33 metre olan Mir 6 ayrı modülden oluşuyordu. Ana modül bünyesinde astronot ve kozmonotların yaşama alanını, enerji ve termal kontrol merkezini barındırıyordu.
KVANT MODÜLLERİ
Ana modülden sonra fırlatılan ilk yardımcı modül ise Kvant 1’di. 31 Mart 1987’de fırlatılan Kvant 1 ‘X’ ışını teleskop yoluyla röntgen astrofizik rasathanesiyle iletişimi sağlıyordu. Kvant’ın bir başka önemli özelliği ise uzay mekiklerinin Mir’e kenetlenmesini sağlamasıydı.
1989 kasımında fırlatılan Kvant 2 modülü ise kozmonot ve astronotların Mir’in dışına çıkmalarını sağlayan hava kilitleme sisteminden oluşuyordu. Bu sistem sayesinde kozmonot ve astronotlar uzay istasyonu çevresinde oksijen sıkıntısı çekmeden dolaşabiliyordu.
SPEKTR VE KRISTALL
1995 Mayıs’ında fırlatılan ‘Spektr’ modülü sayesinde bilim adamları
jeofizik dalında büyük ilerlemeler katettiler. Kumandalı bir robot el sistemine sahip Spektr’le kozmonot ve astronotlar tarihte ilk defa uzay istasyonu dışında deneyler gerçekleştirdiler. Kristall modülü 31 Mayıs 1990’da fırlatıldı ve dünya hakkında birçok yeni tespit yaptı.
En son fırlatılan Priroda modülüyse Mir’in tamamlanması anlamına geliyordu.. 23 Nisan 1996’da uzaya gönderilen Priroda uzayın derinlikleri hakkında önemli keşiflerde bulundu.
Bu 6 parçadan oluşan Mir, uzayın en çok anılan ismiydi. 15 yıllık yolculuğu boyunca birçok aksaklığa göğüs gerdi. Her kazadan sonra bir tarafı yamandı ve görevini sürdürdü, ancak 1997’nin Şubat ayında çıkan büyük yangın sonun başlangıcı oldu.
Yangından sonra Mir’in dünyaya indirilmesi gündeme geldi. Avrupa ve Amerikan ortak yapımı olan Uluslararası Uzay İstasyonu’nun inşasında kilit rol oynaması yörüngede kalmasını gerektirdiği için ömrü biraz olsun uzadı, ancak istasyonda işler rayına oturunca ayrılık vakit geldi.
Rusya’nın içinde bulunduğu ekonomik kriz ve bilim adamlarının teknolojideki son gelişmeleri takip edememesi Mir’in sonunu hazırladı. Dünya etrafında 83 bin 500 kez dönen Mir, kontrollü bir şekilde dünyaya yöneldiğinde geride başarılar ve bir o kadar da talihsizliklerle dolu 15 yıl bıraktı. | |
