| | | | İletişim kanallarından birbirlerine bağlanmış, farklı bilgisayarlar arasında bilgilerin işlenme biçiminin dağıtılmasına distributed computing deniyor. Bu yöntemde verilerin analizi gibi belirli görevler, çok sayıda bilgisayar arasında paylaşılıyor. Bu yönteme başvurulan projelerde internete bağlı kullanılmayan milyonlarca bilgisayar birbirine bağlanarak, dünyanın en hızlı süper bilgisayarından bile çok daha güçlü sanal bir makine yaratılması hedefleniyor.
Daha bu ay Stanford Üniversitesi, genlerin nasıl işlediğini görmek için geliştirilen Genome@Home projesini başlattı. İnsanın gen haritasını çıkaran bilim adamları şimde bu haritanın ‘meyvelerini toplamak’ için çok büyük bir işlem gücüne ihtiyaç duyuyor. Ellerinde çok fazla biyolojik veri olduğunu söyleyen proje yetkilileri, bunları analiz etmek ve değerlendirmek için büyük bir işlem gücüne ihtiyaç duyduklarını söylüyor.
Distributed computing projelerini yakından takip eden yazılımcı Kirk Pearson’a göre, araştırmacılar şu anda sadece bu yöntemle nelerin mümkün olabileceğini kavramaya çalışıyor. Uzmanlar bu tür bio teknoloji projelerinin işe yaradığını gördükleri an, büyük bir patlama olabilir.
ATIL GÜÇ DEĞERLENDİRİLİYOR
İnsanların bir çoğu internette sörf yaparken ya de e-postaların kontrol ederken bilgisayarının işlem gücünün sadece bir kısmını kullanıyor. Sistem kapatıldığında ise bilgisayarın işlem gücü atıl halde bekliyor. Uzmanlar, insanların bu fazla işlem gücünü bilimin hizmetine vermesine istiyor.
Bilimsel projelere destek vermek isteyenler, bu projelerden birine katılmakla işe başlayabilir. İlgili web sitesinden proje hakkında bilgi aldıktan sonra, gerekli yazılımı yüklemek gerekiyor. Küçük boyutlardaki bu yazılımlar ya arka planda çalışıyor ya da bilgisayar belli bir süre kullanılmadığı zaman ekran koruyucusu olarak devreye giriyor. Her iki durumda da yazılım verileri analiz ederek, merkeze gönderiyor ve yeni veriler alıyor. Bu işlem sırasında bilgisayarda önemli bir yavaşlama ya da aksaklık görülmüyor. Ayrıca sizin özel bir şey yapmanız gerekmiyor.
Entropia ve Parabon Computation gibi firmalar bu tür projelerde kullanılmak üzere yazılım geliştiriyor ve kullanıcı ağları kiralıyor. Amerika’nın en büyük ISS’lerinden Juno Online, ücretsiz erişim sağladığı abonelerinden bu tür projelerde kullanılmak üzere bilgisayarlarını açık bırakmayı istemeyi düşünüyor.
Distributed computing’in potansiyeli, internet kullanıcılarının sayısının artması ve daha güçlü bilgisayarların yaygınlaşmasıyla artacak. 3 milyon internet kullanıcısının katıldığı SETI@Home projesine başlarken, araştırmacılar da bu şekilde düşünmüş. Radyo sinyallerini analiz ederek, dünya dışı yaratıkları tespit etmeye çalışan araştırmacılar, “Ne kadar çok işlem gücüne sahipseniz, bu sinyalleri o kadar çabuk analiz edebiliyorsunuz. Daha hızlı analiz, dünya dışı yaşam belirtisi bulma ihtimalini artırıyor” diyor.
Aslında distributed computing NASA’nın yanı sıra büyük üniversitelerde uzun zamandır kullanılıyor. Bu yöntemin internete sıçraması ise 90’lı yılların sonunda gerçekleşti. Verilerin analizi ve işlenmesinin yarı sıra bu yöntem, fazla bilginin çeşitli bilgisalarlarda depolanması için de kullanılabilecek (distributed storage).
EKSİ YÖNLERİ DE VAR
Bütün olumlu yanlarına rağmen, bu yöntemin önünde bazı engeller de yok değil. Örneğin yapılacak işler binlerce bilgisayara dağıtıldığı için araştırmacılar verilerin kontrolünü kaybedebilir. Ayrıca kar amacı gütmeyen kuruluşlar, kendi sistemlerini kurması için ticari kuruluşları da aralarına almak zorunda kalabiliyor. Scripps Araştırma Enstitüsü ile AIDS projesinde işbirliği yapan Entropia, araştırmaya katılan internet kullanıcılarından bazı ticari projelere de katılmasını talep ediyor. Ancak ticari partnerler bulan kurumların çok daha fazla işlem gücüne kavuştuğu da bir gerçek.
Bazı gönüllüler ise, bilgisayarının işlem gücünün istemediği amaçlar için kullanılmasından endişe edebiliyor. | |
Oracle Başkanı: Gelecek bioteknolojide
Türk Telekom’dan ücretsiz masal ve müzik servisi
