| | | | “Yağma yok, artık ben 1 yıl sonrasını tahmin edemem; dünyanın teknoloji sayesinde kapıldığı hızlı değişim nelerin olacağını tahmin etme imkânını, insan denen küçük yaratığın elinden aldı.” Buna benzer bir yanıt verir Paşa.
Okurlar bilirler, 1930’ların başında, bir Alman gazeteci ile söyleşisinde Atatürk “Hitlerin dünyanın başına II. Dünya Savaşı belasını açacağını, sonunda kaybedenin Almanya olacağını” söyler.
2000’lerde ABD’nin Başkanı, Irak Savaşı için son bir yıl içerisinde on kez “Bu ay başlıyoruz, üç ay içerisinde Saddam’ın yerine geçici olarak kendi generalimi koyacağım” diye, Beyaz Saray’da basın toplantısı yaptı. Dünya liderleri de ona göre öngörülerde bulundular. Askeri hazırlıklar, planlar için milyonlarca dolar harcadılar, harcamaya devam ediyorlar.
10 gün önce ajanslar; “O gün gelinen noktada Dışişleri Bakanı Colin Powell’ın başarısından söz edip, Başkan şahinleri değil, O’nu dinledi. Daha bir süre Ortadoğu’da sıcak bir gelişme olmaz” diyordu. Bugün aynı ajanslar Powell’ın, ABD’nin Irak tarafından verilen raporu “doğru” kabul etmeyerek Körfez’e asker sevkini hızlandırıldığını söylüyor. Bu yüzden dünyada ve Türkiye’de borsalar bir kez daha altüst oldu.
İsmet Paşa’nın, 30 yıl önce bu hıza ayak uyduramayacağını söylerken, içten tespitinin ne kadar doğru olduğunu şimdi daha iyi anlıyoruz.
Peki ne yapacağız; gelişmeler konusunda nasıl doğru karar vereceğiz. Elbette ki bizim kuşak Paşa’dan çok daha şanslı. Artık dünya Bilim Çağı’nda. Dolayısıyla bilimsel olanaklar geleceği doğruya yakın tahmin etmek için çok gelişti. Ancak, sosyopsikolojik öngörüler veya liderlerin ruhsal davranışlarının veri tabanı, henüz fiziki-maddi olaylardaki kadar zengin değil. Buna karşın toplumsal olayların veri tabanı ülkemizde bile kamu yönetiminin doğruya yakın program yapmasına ve karar almasına olanak veriyor. Son iki seçim öncesi ciddi araştırma kuruluşlarının tahminlerinin, %1-2 hata payı ile gerçekleşmesi bunun en açık örneğidir.
Böyle iken; barajın altında kalan 57. Hükümet’in büyük ortağı partinin Genel Başkanı’nın küçük bir Anadolu kasabasında tek başına seçim kararı almasını milletçe çok takdir etmemiş miydik! Hele hele anamuhalefet liderinin “Ben Başbakan olacağım ve Şam’ı, Haleb’i alacağım, oy barajını düşürüp de beni önlemeyin, ey korkaklar” diye haykırmasını gülerek ve üzülerek hatırlamıyor muyuz!
Elbette beni asıl üzen, kendi partimin de “Oy barajı düşmez ise, dört parti barajı geçer ben de dengelerin Başbakanı olurum” umuduna kapılıp, eldeki gerçek bilgi ve tahminlere rağmen bir hayal içinde olduğunu görememesidir.
Sonuçta, Anayasa’yı tek başına değiştirecek güçte parlamentoyu ele geçiren, hem de genel başkanı Meclis dışında olan bir partinin, %35 ile oy çokluğunu elde etmesi, tahminleri doğru çıkardı. Oysa Meclis’teki partilerin hepsi ve CHP yanıldı, çünkü duygularını ve kendi beklentilerini gerçeklere egemen kılmak için uğraşmışlardı.
Şimdi Hükümet’in, Tayyip Erdoğan’ı Başbakan yapabilmek için CHP ile birlikte yaptığı Anayasa değişikliği, “Yazılı Hukuktan başka her konu önemsizdir” diyen Çankaya’dan geri döndü.
Avrupa Birliği, Kıbrıs ve Irak konularında içine düştüğü şaşkınlığı izledikçe, rüyasından hala çıkamayan bugünkü Başbakan’ın geleceğinin ve sonunun, gidenlerden çok daha acı ve kendisi için kendi tabiri ile SUKUT-U HAYAL olacağını maalesef görür gibi oldum. Kimse ders almıyor. | |
Ergenekon’da 16 kişi daha gözaltında
