|
Güncelleme: 12:33 TS 20 Eki., 2002
|
| |
| REUTERS |
Nice Anlaşması
|
|
| AB’nin 2000 yılı Aralık ayındaki Nice zirvesinde alınan kararlar, Birliğin karar alma mekanizmalarıyla ilgili önemli değişiklikler öngörüyor.
|
|
|
OY BİRLİĞİ YERİNE MUTLAK ÇOĞUNLUK
Nice Anlaşması, Bakanlar Konseyi’nin 29 konuda, oy birliği yerine, mutlak oy çokluğu ilkesiyle karar almasını öngörüyor. Ancak vergilendirme, sosyal güvenlik ve göç gibi hassas konularla ilgili kararlar, oy birliği esasıyla alınmaya devam edecek.
ÜLKELERİN TEMSİLCİ SAYILARI
Nice Anlaşmasına göre, AB’nin günümüzdeki ve gelecekteki üyelerinin Bakanlar Konseyi’ndeki temsilci sayıları şöyle olacak (parantez içindeki sayı, bugünkü durumu göstermektedir):
Almanya(10), Fransa(10), İngiltere(10), İtalya(10): 29
İspanya(8), Polonya: 27
Romanya: 15
Hollanda(5): 13
Yunanistan(5), Belçika(5), Portekiz(5), Çek Cumhuriyeti, Macaristan: 12
İsveç(4), Avusturya(4), Bulgaristan: 10
Danimarka(3), Finlandiya(3), İrlanda(3), Slovakya, Litvanya: 7
Lüksemburg(2), Letonya, Slovenya, Estonya, Kıbrıs Rum Kesimi: 4
Malta: 3
KOMİSYON’UN ÜYE SAYISI
Anlaşmaya göre 2005’te, her biri halen 2 Komisyon üyesine sahip AB’nin ‘büyük ülkeleri’ Almanya, Fransa, İspanya, İtalya ve İngiltere’nin komiser sayısı bire inecek. AB’nin üye sayısı 27’ye ulaşana kadar her ülkenin bir komiseri bulunacak. Ardından, üye ülkelerin liderleri, 27’den az olmak üzere, sabit bir sayı belirleyecek.
Komisyon üyelikleri, üye ülkeler arasında dönüşümlü olarak paylaşılacak. Komisyon Başkanı’nın yetkileri arttırılacak. Başkan, örneğin, komiserlerin görevine son verebilecek.
DAHA GENİŞ İŞBİRLİĞİ OLANAKLARI
Sekiz ya da daha çok ülke, belirli alanlarda daha yakın bir işbirliğine gidebilecek ve diğer üye ülkeler de sonradan bu işbirliğine katılabilecek.
AB ORDUSU
Nice zirvesinde AB liderleri, 60 bin kişilik acil bir müdahale gücünün kurulmasını ve AB’nin bu doğrultuda NATO olanaklarından yararlanmasını kararlaştırdı. |
|
