| | | | Şenol Güneş’in ülke futbolunun bu dev sınavında yumuşak karnımız olabileceği eski bir klişe. Güneş’in grup maçları boyunca haklı eleştirilen hataları kuşkusuz oldu. Ancak takımın çekirdeğini bozmaması, Yıldıray gibi önemli bir isimle güçlendirmesi, genelde doğru 11’ler çıkarması artıları.
Milli Takım ile ilgili ilk soru işareti savunma sisteminden başlıyor. Grup maçlarının çoğunlugu ve hazırlık maçları birer işaretse, Şenol Güneş devler sahnesinde takımımızı üçlü savunma ile oynatacak. Zaten Denizli devrinden beri geçerli bir tercih bu. Sadece şu farkla ki Fenerbahce’de olduğu gibi Milli Takım’da da sarkık libero pozisyonu Ogün’den Ümit Özat’a geçti.
Üçlü savunma ile Kore’ye çıkarsak bu sistemi hala uygulayan ender ülkelerden biri olacağız. Belki tek meşhur temsilcisi de favorilerden Arjantin, bir de hala çoğunlukla vazgeçemeyen Almanya. Oysa ki dörtlü savunma artık dünyanın ezici tercihi. Bizde kim oynayacak tandemi demeyin boşuna. Sakatlığını inşallah atlatacak Alpay Ada’da bunun deneyimini kazandı. Galatasaray’ın savunma göbeği de Avrupa deneyimleriyle kullanılabilir.
Sağ bek için (ya da asıl yeri stopere alternatif) oldukça formda Fatih Akyel ile oldukça formsuz Ümit Davala yarışacaklar. Sol bekte rekabet daha da kızıştı. İlk yarının flaş ismi Abdullah son aylarda formsuz. Hakan Ünsal ise Ada’da kendine geliyor. Daha ilk maçtan sağ kanattan gelecek rakip dehşetli: Santrfor gibi sağ bek Cafu. Aslında bir sezon önceki Real Madrid maçını hatırlarsak, Roberto Carlos’un önünde oynamak için de en güçlü aday Fatih olmalı.
Orta sahamız kağıt üzerinde en sorunsuz bölgemiz. Oyunun iki yönünü de mükemmel sergileyebilen yaratıcı askerlerle doldurabiliriz burayı. Akla hemen Avusturya’ya karşı mükemmel işleyen 4 bücür formülü geliyor. Aynı isimler grup maçları da şans bulursa şaşmamak gerek. Kaptan Ogün umarım bu bücürlerden birinin yerini almaz ama her hazırlık maçına çıkıyor. Ogün 1996’larda belki bu ülkenin en komple futbolcusuydu ama artık ne eskisi kadar topa yatkın ne de eskisi kadar savaşabiliyor.
Kore hazırlık maçı orta sahamızın pres yediğinde önemli bir eksiği olduğunu gösterdi. Topu ayağında tutacak, top yapacak, arkadaşlarına top yaptırtacak beyin. Zidane şu anda bu tanımın mükemmeliyet resmi. Dünyada bir Zidane var ama yeteneğine yine ihanet etmiş Sergen’i de çok arayabiliriz korkarım. Sergen yokluğunda o beyin olmaya ilk aday isim daha çok insiyatif alması şartıyla Ergün. Sonra çok şükür galiba Güneş’in barıştığı Muzzy ya da futbolu bu sene gerilemis gibi gözüken Emre.
Forvete geldik ki başımız ağrıyacak. Herkesin dilinde şu: Bu kadar formsuz Şükür, bu kadar dokunulmaz olabilir mi? Bu eleştiriler bana İngiliz Milli Takımı ve çok ünlü golcüsü Shearer’ı hatırlatıyor. Shearer da ülkesi için sembol bir isim ve onu ne Hoddle, ne Keegan kesebildi. Bir Michael Owen formayı adeta zorla alana kadar. Son oynadığı iki önemli Kupa gol attığı da oldu, çok etkisiz kaldığı da. Nihayet Milli formayı kendi kararıyla bıraktı.
Benzer bir kader bizi de Hakan Şükür’le mi bekliyor? Şükür kuşkusuz bu ülkenin tarihine geçmiş bir forvet ama ondan bu muhtemel son büyük turnuvası maksimum randıman almak istiyorsak yanına onunla bir kariyer geçirmiş assist ayağı Arif’i koymalıyız. Yok eğer tek forvetle rakibi yıpratıp orta sahadan destek bekleyeceksek, adamımız bu sezonun patlama yapan ismi İlhan Mansız olmalı. Keegan’ın alamadığı riski Şenol Güneş alır mı? Beraber yaşayacağız.
İki tane büyük tartışma konusu daha var Milli Takım’ı ilgilendiren. Birincisi lejyonerlerimizin ezici çoğunluğunun takımlarında kadroya girememeleri, formsuz ya da küskün ya da sakat olmaları. Bu onları Avusturya serisinde olduğu gibi kamçılayabilir de, Allah korusun paslandırabilir de. Özellikle ikinci kabus seçeneği düşünüldüğünde tecrübesiz de olsalar Anadolu’da bu sezon patlama yapmış bazı gencecik ayaklara hayatlarının şansı verilir mi? Fatih Terim’in Vedat’a tanıdığı bu şansı şu anda Türkiye Ligi’nde en hak eden genç Gençlerbirliği’nin bomba sağ hafı Okan Koç.
Daha köprünün altından çok su akacak olsa da, yolun açık olsun sevgili Ay Yıldız!
| |
