| | | | Biraz teknolojiyi kullanarak yapılır: mouse bağlantısını çıkartıp uğraştıranlar, acayip e-mailler gönderenler, bilgisayara virüs bulaştırmış gibi davrananlar…
 İdil Akidil’in diğer yazıları
İşyerinde eğlence kavramı, iş yaşamı-özel hayat dengesini kurmak (Work-life balance) tartışmaları kapsamında incelenebilir. İş yaşamı - özel yaşam dengesi üzerine çok yazılıp çiziliyor. Tom Peters’ın İstanbul’da verdiği seminerlerden birinde söylediği bir nokta, bu konuya başka bir açılım getiriyor. “Kendinizi. dengeyi sağlamak için yapacağınız “işe ve özel yaşamınıza ayıracağınız zaman planı” ile kısıtlamayın. Herkes balık tutmaktan hoşlanmayabilir. Bazıları için iş yaşamını dengeleyecek özel yaşam aktivitesi iş arkadaşları ile , ofiste yapacağı başka bir şey olabilir.”
Araştırmalar, çalışma ortamının daha eğlenceli olmasının, çalışanların işe daha çok sarılmasını, üretimi arttırmasını sağlayan, devamsızlığı azaltan önemli bir faktör olduğunu gösteriyor. Diğer taraftan iş dışı konularda da birarada olmak, dahası birlikte eğlenmek, kişiler arası iletişimi de güçlendiriyor. Bazı aktiviteler de takım çalışması, planlama, yaratıcılık vb. gibi yetkinlikleri geliştiriyor.
McGuffey’s Restaurant zincirinde eğlence işini çok ciddiye alıyorlar. İşe eğlence katabilmek restoran Müdürü’nün performansının %20’sini oluşturuyor. Birçok kurumda özel, komik e-maillerin dolaştırılması yönetimce yasaklanırken, Tandem Computers eğlence amaçlı e-mailleri meşrulaştırmış. Şirkette işle ilgili önemli mailler 1.sınıf, okuma malzemeleri vb. 2.sınıf ve komik olanlar da “sınıfsız” siye kodlanarak herkese serbestçe yollanabiliyor. HR Focus’un 93 yılında yayımladığı bir habere gore geçtiğimiz yıllarda Compaq ile birleşen Digital Equipment Corp.’taki 20 yönetici bir “eğlence danışmanı” ile çalışarak 9 ay içinde üretkenliklerini %15 arttırıp, devamsızlığı yarıyarıya düşürmüşler.
Herkesin zaten içinde olan, özel yaşamında da serbestçe sergilediği eğlence konusundaki yaratıcılığını ortaya çıkartacak ortamı yaratmak, profesyonelliği zedelemeyecek ayarda olmasını sağlamak ve eğlenceyi de iş yaşamının değişmez bir parçası haline getirmek sadece Yöneticilerin ya da İnsan Kaynakları departmanlarının kendi başlarına yapabileceği şeyler değil. Bu yönde kararlar alabilirler ama çalışanların katılımı olmadığı sürece uygulanamaz.
Pratik: 1 Nisan Şaka Günü’nün (April Fools’ Day - Salaklar Günü)) kökeni pek açık değil. 1582’de Fransa’da izine rastlanıyor. O yıldan önceki yıllarda yeni yıl 25 Mart’tan itibaren 1 Nisan’a dek 8 gün kutlanırmış. Kral IX.Charles, takvimi değiştirerek, yeni yılın başlangıç tarihini 1 Ocak’a almış. O dönemlerde haber iletmek kolay olmadığından birçok kişi yıllarca bu değişiklikten haberdar olamamış. Diğer yandan bu tarih değişikliğini direnç gösterenler de olmuş. Söylenen o ki, bu geri kalmış kişilerle halkın diğer bölümü çeşitli şekillerde alay ediyorlarmış, onlara şakalar yapıyorlarmış. Zamanla 1 Nisan tarihinde sabitlenen şaka yapma geleneği, İngiltere ve İskoçya’ya, sonra da Amerika’ya sıçramış.
Kamuoyunda yer alan 1 Nisan şakalarını bu adresten bulabilirsiniz: http://www.museumofhoaxes.com/aprilframe.html
İşyerinde eğlence hakkında öneriler: Making work more fun with positive reinforcement ... http://www.p-management.com/funwork.htm
| |
Bankaların kara tahtaları siliniyor
