| | | | (Aralık, Ocak, Şubat... 14 Şubat’a şurada çok az bir zaman var. Bu ağzı köpükler saça saça küfür edenlerin çoğu gazetelerdeki Sevgililer Köşesi’ne sulu zırtlak mesajlar göndermeyecekler mi? Gönderecekler...)
-Laf aramızda böyle bir tezahürat bütünlüğü içinde takım sahaya çıksa nasıl güzel bir ironi çıkar di mi ortaya.-
Ardından bütün taraftarlar şöyle bağırsalar; Hakem Bey! Hakem Bey!” Hakem baksa ve tribünler ellerini havaya kaldırıp “hülü lü lü lülüüü” yapsa. Çatlarız gülmekten. Sonra Galatasaray’la maç yapıyormuşuz. Alın size bir tezahürat daha; “Sarı-Kırmızıııı Tavuk hırsızıııı!” Nasıl? Ben yazarken gülüyorum. Sonra “Fener Fener dünyayı yener! Beşiktaş’a gelince mum gibi söner!”
En güzel yolculuk insanın çocukluğuna yaptığı yolculuktur. Benim güzel abim Cevat Çapan’ın dediği gibi; Ne güzel yolculuktu aklımdan çıkmaz!”
Takım ayırmam bazı durumlarda. Beşiktaş için paltosunu satmaya kalkan Baba Hakkı da patlayan topu yamamak için ayakkabısının derisinden parça kesen Ali Sami Yen de birdir indimizde. Gazetelerde karısını yere yatırıp “estetik” çekenleri izliyor bu çocuklar.
Galatasaray tribünlerinde şöyle bir pankart vardı 87’lerde; “Terketmedi Sevdan Bizi” Bugünkü tribünlerin hali tahayyül sınırlarımızın ötesinde. Yani bir “aşk olsun” hali var tribünlerin. Hani bu yaptıkların sana yakışıyor mu? Ya cevaben söylenen söz gibi.
Aşk olsun.
Evet Aşk-olsun. Başka bir şey olmasın... | |
